Meneer de President,
Meneer de Eerste Minister,
Excellenties,
Dames en Heren,

Dank voor de vriendelijke ontvangst in de Staat Israël, een land dat voor miljoenen gelovigen over de hele wereld heilig is. Ik dank de president, de heer Shimon Peres, voor zijn vriendelijke woorden. Ik waardeer de mogelijkheid die mij geboden is een bedevaart te ondernemen naar een land dat geheiligd is door de voetsporen van aartsvaders en profeten, een land dat Christenen bijzonder vereren als het land waar het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus Christus zich hebben afgespeeld. Ik voeg mij in een lange rij christelijke pelgrims naar dit land, die terug gaat tot in de eerste eeuwen van de geschiedenis van de Kerk en die zeker nog tot ver in de toekomst zal voortduren. Ik kom, zoals zo velen voor mij, om bij de heilige plaatsen te bidden, en in het bijzonder om te bidden voor de vrede – vrede hier in het Heilig Land en vrede in de hele wereld.

Meneer de President, de Heilige Stoel en de Staat Israël delen vele gemeenschappelijke waarden, bovenal de verplichting aan godsdienst een passende plaats in de samenleving te geven. De juiste ordening van de maatschappelijke betrekkingen veronderstelt eerbied voor de vrijheid en waardigheid van iedere mens en bevordert deze. Christenen, Moslims en Joden geloven gelijkelijk dat de mens is geschapen door een liefhebbende God en voorbestemd is voor het eeuwig leven. Als men de religieuze dimensie van de mens loochent of terzijde schuift, wordt daarmee de wezenlijke basis voor een juist begrip van de onvervreemdbare rechten van de mens op het spel gezet.

Het Joodse volk heeft op tragische wijze de verschrikkelijke gevolgen ervaren van ideologieën die de fundamentele waardigheid van iedere menselijke persoon loochenen. Het is goed en passend dat ik tijdens mijn verblijf in Israël in de gelegenheid zal zijn de zes miljoen joodse slachtoffers van de Shoah te herdenken en te bidden dat de mensheid nooit meer getuige zal zijn van een misdaad van een dergelijke omvang. Helaas blijft het antisemitisme in vele delen van de wereld zijn afzichtelijke kop opsteken. Dat is volstrekt onaanvaardbaar. Alles moet in het werk worden gesteld om het antisemitisme te bestrijden, overal waar het wordt aangetroffen, en om eerbied en achting voor de mensen van ieder volk, ieder ras, iedere taal en ieder natie op aarde te bevorderen.

Tijdens mijn verblijf in Jeruzalem zal ik ook het genoegen hebben veel van de eerbiedwaardige religieuze leiders van dit land te ontmoeten. De drie grote monotheïstische godsdiensten hebben een bijzondere verering voor deze heilige Stad gemeen. Het is mijn oprechte hoop dat alle pelgrims naar de Heilige Plaatsen vrije en onbeperkte toegang mogen hebben, om deel te nemen aan godsdienstige vieringen en voor een gepast onderhoud van de Heilige Plaatsen te zorgen. Mogen de woorden van de profeet Jesaja worden vervuld, dat vele volken naar de berg van het huis van de Heer zullen stromen, dat de Heer hun Zijn wegen zal wijzen en dat zij Zijn paden zullen bewandelen – paden van vrede en gerechtigheid, paden die tot verzoening en eensgezindheid leiden Vgl. Jes. 2, 2-5 .

Al betekent de naam Jeruzalem “stad van vrede”, toch is het maar al te duidelijk dat gedurende tientallen jaren aan de inwoners van dit Heilig Land de vrede op tragische wijze is onthouden. De ogen van de wereld zijn gevestigd op de volken van deze regio in hun strijd om te komen tot een rechtvaardige en duurzame oplossing van conflicten die zoveel leed hebben veroorzaakt. De hoop van talloze mannen, vrouwen en kinderen op een zekere en stabiele toekomst hangt af van de uitkomst van de vredesonderhandelingen tussen Israëli’s en Palestijnen. Samen met alle mensen van goede wil vraag ik alle verantwoordelijken dringend, bij hun streven naar een rechtvaardige oplossing van de bestaande moeilijkheden, iedere mogelijke uitweg te onderzoeken, opdat beide volken in vrede kunnen leven in een eigen vaderland binnen veilige en internationaal erkende grenzen. Wat dit betreft hoop en bid ik dat er snel een klimaat van groter vertrouwen geschapen mag worden, dat beide zijden in staat stelt werkelijke voortgang te maken op de weg naar vrede en stabiliteit.

Een bijzonder woord van begroeting richt ik tot de hier aanwezige katholieke bisschoppen en gelovigen. In dit land, waar Petrus de opdracht kreeg de schapen van de Heer te weiden, kom ik als opvolger van Petrus, om onder u te dienen. Het zal mij een bijzondere vreugde zijn samen met u de afsluitende plechtigheden te vieren van het Jaar van het Gezin, die in Paus Benedictus XVI - Homilie
Laat de vrede van Christus heersen in uw hart
Mount Precipice – Nazareth
(14 mei 2009) zullen plaats vinden, de woonplaats van de Heilige Familie, van Jezus, Maria en Jozef. Zoals ik in mijn Paus Benedictus XVI - Boodschap
De mensenfamilie, een vredesgemeenschap
Wereldvredesdag 2008
(8 december 2007) heb gezegd, het gezin is “de eerste en noodzakelijke leermeester van de vrede” Paus Benedictus XVI, Boodschap, Wereldvredesdag 2008, De mensenfamilie, een vredesgemeenschap (8 dec 2007), 3, en daarom speelt het gezin bij het herstellen van verdeeldheid op alle maatschappelijke niveaus een wezenlijke rol. Tot de christelijke gemeenschappen in het Heilig Land zeg ik: Door uw gelovige getuigenis van Hem, Die vergeving en verzoening predikte, door uw betrokkenheid om alle menselijk leven te beschermen, kunt u een bijzondere bijdrage leveren aan het beëindigen van de vijandelijkheden, die dit land al zo lang teisteren. Ik bid dat uw constante aanwezigheid in Israël en in de Palestijnse Gebieden veel vrucht mag dragen voor de bevordering van de vrede en van het wederzijds respect onder alle volken die in de landen van de Bijbel leven.

Meneer de president, mijne dames en heren, nogmaals wil ik u danken voor uw vriendelijke ontvangst en u verzekeren van mijn welwillendheid. Moge God Zijn volk kracht schenken! Moge God Zijn volk zegenen met vrede!