Maar gij moet niet vergeten, dat gij tot een Kerk behoort, wier stichter en hoofd gegeseld, bespot en gekruisigd werd Vgl. Mt. 20, 19; en dat Zijn Lichaam, de Kerk, gelijk zij altijd vervolging heeft geleden, zo ook nu vervolgd wordt, vervolgd in sommige van haar leden met zulk een listigheid, dat men moeilijk kan berekenen, hoe verstrekkend de gevolgen zullen zijn. En - bittere tragiek van dit alles - oprecht katholieke vaders en moeders moeten met een hart door smart verteerd het gevaar aanschouwen dat dagelijks dreigender opdoemt, dat misschien hun kinderen en kindskinderen beroofd worden van dat kostbaar erfgoed van het geloof, dat zij gehoopt hadden veilig voor hen te bewaren.

In onze laatste Paasrede, zoals gij u zult herinneren, had ons vaderlijk hart een bijzonder woord van troost en bemoediging voor hen, wier trouw aan Christus hen noodzaakt de smartelijke weg van het kruis te gaan. Zij, eerbiedwaardige broeders en beminde kinderen, zijn, evenals gij, leden van hetzelfde Lichaam, Christus. Door het Sacrament voedt Zijn zelfde bezielende Geest voortdurend hun zielen en de uwe. Als nu van hen wordt gevraagd voor ons geloof de lichaamssmart en zielskwelling van Christus' lijden to verduren, mogen zij dan niet een heel bijzondere aanspraak maken op een piëteitvol medeleven van Christus' andere ledematen? "Wie is er zwak, en ik voel me niet zwak?" (2 Kor. 11, 29) was de kreet van het apostolisch hart van St. Paulus; die kreet moest een heldere weerklank vinden in ieder echt katholiek hart, een weerklank, die, zoals de stem van de apostel, niet breekt, tegen de enge grensmuren door de mens opgetrokken, maar die reikt tot in iedere hoek van de aarde, waar leden van Christus' lichaam lijden en in nood verkeeren.

Deze brandende, onblusbare ijver om het koninkrijk Gods op aarde te verdedigen en te verspreiden, die St. Paulus' ziel zo in volle waarheid gelijk aan Christus maakte, is gevaren door al de zittingen van uw congres - wij zijn daar zeker van - en is tot een sterker, zuiverder vuur aangewakkerd door uw liefde tot het goddelijk Slachtoffer van onze heilige offerande. Het leven van elk van u zal getuigenis afleggen van die apostelijver. En moge het Hart van Jezus in het hoogheilig Sacrament geloofd, aanbeden en bemind worden met dankbare liefde, op ieder ogenblik, in alle tabernakels ter wereld, tot het einde der tijden.

Met dit ons zo vertrouwd gebed op de lippen, schenken wij, als onderpand van die allerteederste en overvloeiende liefde, die het heilig Hart aan alle mensen toedraagt, aan allen die hier tegenwoordig zijn, aan allen, die hebben deelgenomen aan het congres, al was het slechts in de geest, aan al onze dierbare kinderen in de Verenigde Staten en in de landen, die door hun Bisschoppen vertegenwoordigd zijn, met de innige genegenheid van ons vaderlijk hart, de apostolischen zegen.