Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In de decennia volgend op het Tweede Vaticaans Concilie hebben sommigen de opening naar de wereld niet geïnterpreteerd als een eis die voortkomt uit de missionaire ijver van het Hart van Christus, maar als een overgang naar de secularisatie waarin zij enkele waarden ontdekten die een grote christelijke diepgang in zich dragen, zoals gelijkheid, vrijheid en solidariteit. Dezen toonden zich bereid om toegevingen te doen en om gebieden van samenwerking te ontdekken. Op deze wijze is men gekomen tot interventies van enkele kerkelijke verantwoordelijken in ethische debatten, als antwoord op de verwachtingen van de publieke opinie, maar men heeft opgehouden te praten over sommige fundamentele waarheden van het geloof, zoals de zonde, de genade, het theologale leven en de uitersten. Onbewust zijn vele kerkelijke gemeenschappen gevallen in een zelfsecularisatie; terwijl deze hoopten om diegenen die veraf waren te behagen, hebben ze diegenen die reeds aan het kerkelijke leven deelnemen zien weggaan, bedrogen en ontgoocheld: onze tijdgenoten, wanneer zij ons ontmoeten, willen datgene zien wat ze nergens anders zien, nl. de vreugde en de hoop die ontstaat vanuit het verblijven met de verrezen Heer.