Paus Pius XI - 6 januari 1928
Nooit misschien beving de zielen der mensen hevige drang naar die broederschap, een band legt om ons allen, loten zijn van één stam dragers van dezelfde natuur; zoveel als heden er geijverd om haar te versterken, haar dienstig te maken het algemeen welzijn en de maatschappij. Volle vrede geniet men nog niet; oude veten en nieuwe smeulen en laaien soms op tot revolutie en burgeroorlog. Vrede zal nooit heersen, nooit doven twisten uit, zo de leiders der staten niet eensgezind daarvoor werken en streven; daarom nu allen de eenheid van het mensdom erkennen, begrijpt men, dat zeer velen, door dat gevoel van verwantschap bezield, steeds inniger eenheid tussen de volken begeren.
Hiervan niet veel verschillend is de actie, die binnen het Christendom door enigen wordt ondernomen; is wat enigen trachten te bewerken in de Nieuwe Orde, door Christus gevestigd.
Wel overtuigd, dat zeer zelden mensen worden gevonden, die van godsdienstzin volkomen ontdaan zijn, voeden die lieden de hoop, dat het niet moeilijk zal zijn om ondanks grote verschillen de volken broederlijk te doen instemmen in de belijdenis van enige leerstukken, die grondslag zullen zijn van geestelijk leven.
Congressen worden gehouden, bijeenkomsten, besprekingen, bezocht door niet weinig hoorders. Allen zonder onderscheid worden genodigd, heidenen zowel als Christenen, zelfs zij, die Christus ontrouw zijn geworden en in Zijn godheid en hoge zending halsstarrig niet meer geloven.
Het bewustzijn Onzer Aposteltaak maant Ons, om de kudde des Heren niet te laten omstrikken, en daarom waarschuwen Wij: Weest waakzaam. Tot lering en welzijn van allen gaan Wij de ware beginselen uiteenzetten. Aan de katholieken geven Wij voor gedachte en daden een regel, opdat veel licht en wijzers mogen staan op de weg, die zij zouden willen volgen, om allen, die christenen heten, te doen samengroeien tot één lichaam.
