• Database vol kerkelijke documenten
  • Geloofsverdieping
  • Volledig in het Nederlands
  • Beheerd door vrijwilligers

Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

x

Onder de zorgen van het herderlijk ambt, niet enkel van deze allerhoogste leerstoel, die wij door een onnaspeurlijke beschikking der Voorzienigheid weliswaar onwaardig bezetten, maar ook van alle andere Kerken, neemt ongetwijfeld het handhaven en bevorderen van de luister van Gods huis een geheel bijzondere plaats in. Hier immers worden de verheven geheimen van de godsdienst gevierd en komt het christenvolk bijeen om de genade der sacramenten te ontvangen, het heilig Altaaroffer bij te wonen, het hoogverheven Sacrament van het Lichaam des Heren te aanbidden en deel te nemen aan het gemeenschappelijk gebed der Kerk bij de openbare plechtige eredienst. Daarom mag er in het kerkgebouw niets voorkomen dat deze vrome godsvrucht der gelovigen verhindert of zelfs maar doet afnemen, niets dat een redelijke grond geeft tot afkeer en ergernis, niets vooral dat rechtstreeks ingaat tegen de waardigheid en heiligheid van de eredienst en daarom het huis des gebeds en de goddelijke majesteit onwaardig zou zijn.

Wij willen hier niet afzonderlijk de verschillende misbruiken bespreken, die zich op dit gebied kunnen voordoen. Thans gaat onze aandacht naar een van de meest voorkomemde en moeilijkst uit te roeien misbruiken, dat men soms zelfs daar moet betreuren, waar al het andere de hoogste lof verdient om de schoonheid en pracht van het kerkgebouw, om de luister en nauwgezette onderhouding der ceremonies, om het deelnemen van de clerus, om de waardigheid en vroomheid der dienstdoende geestelijken. Wij bedoelen het misbruik inzake de gewijde zang en muziek.

Hetzij nu dit misbruik voortkomt uit de aard dezer kunst, die in zich aan wisseling onderhevig en veranderlijk is, of uit de steeds wisselende smaak en gewoonten in de loop der tijden, of uit de noodlottige invloed van de profane theaterkunst op de gewijde muziek, of uit het genot, dat de muziek rechtstreeks geeft en dat niet altijd gemakkelijk binnen de juiste perken te houden is, of ten slotte uit de vele vooroordelen, die op dit gebied zo gemakkelijk insluipen en zich daarna taai handhaven, ook bij gezaghebbende en godvruchtige personen: een feit is het, dat er voortdurend neiging bestaat om af te wijken van de juiste richtlijnen, die door het doel zelf waartoe de kunst wordt toegelaten bij de eredienst, worden aangegeven.

Deze richtlijnen zijn zeer duidelijk uitgedrukt in de kerkelijke wetten, de bepalingen der algemene en provinciale concilies en de voorschriften; die verscheidene malen door de romeinse congregaties en onze voorgangers, de pausen, werden uitgevaardigd.

Met ware voldoening willen wij gaarne het vele goeds erkennen, dat op dit gebied in de laatste tientallen van jaren gedaan is in onze goede stad Rome en in vele kerken van ons vaderland, maar geheel in het bijzonder bij enkele volkeren, waar voortreffelijke mannen vol ijver voor de dienst van God, met goedkeuring van de H. Stoel en onder leiding hunner bisschoppen, zich hebben aaneengesloten tot bloeiende verenigingen, waardoor zij de gewijde muziek in bijna al hun kerken en kapellen tot het hoogste aanzien hebben gebracht.

Maar deze gelukkige toestand is nog verre van algemeen, en als wij bij onze eigen persoonlijke ervaring te rade gaan en rekening houden met de ontelbare klachten, die van alle kanten ons bereikten in de korte tijd sinds het de Heer behaagde onze geringe persoon te verheffen tot de hoogste waardigheid van het pausschap, achten wij het onze eerste plicht zonder verder uitstel onze stem te verheffen en af te keuren en te veroordelen alles wat bij de liturgische handelingen en de kerkelijke getijden afwijkt van de boven aangegeven juiste richtlijnen.

Daar het inderdaad ons allervurigst verlangen is, dat de ware christelijke geest op elk gebied, weer opbloeie en bewaard blijve in alle gelovigen, moeten wij bovenal bedacht zijn op de heiligheid en waardigheid van het kerkgebouw; want hier komen de gelovigen samen om juist die geest te verwerven aan de voornaamste en onontbeerlijke bron, nl. de werkdadige deelname aan de hoogheilige geheimen en aan het openbare en plechtige gebed der Kerk. Maar tevergeefs zouden wij hopen daarvoor de overvloedige zegen des hemels te verkrijgen, wanneer ons dienstbetoon aan de Allerhoogste, in plaats van op te stijgen in geur van zoetheid, integendeel in de handen des Heren die gesels zou leggen, waarmede de goddelijke Heiland reeds eenmaal de onwaardige schenners uit de tempel verjoeg.

Nieuwe kerkmuzikale wetgeving derhalve: opdat in het vervolg niemand, meer aankome met de verontschuldiging, dat hij zijn plicht niet duidelijk kent, en elke twijfel omtrent de verklaring van enige reeds bestaande wetten wordt weggenomen, hebben wij het nuttig geoordeeld in het kort die beginselen vast te leggen, welke de gewijde muziek bij de liturgische plechtigheden regelen, en de voornaamste voorschriften der Kerk tegen de meer algemene misbruiken op dit gebied samen te vatten in één groot plan. Daarom vaardigen wij volkomen willens en wetens deze instructie uit, waaraan wij als aan een rechtsgeldig wetboek der gewijde muziek uit de volheid van ons apostolisch gezag kracht van wet verlenen, en waarvan wij aan allen eigenhandig de meest nauwgezette onderhouding opleggen.

Document

Naam: TRA LE SOLLECITUDINI - INTER SOLLICITUDINES
Instructie over de gewijde muziek
Soort: H. Paus Pius X - Motu Proprio
Auteur: H. Paus Pius X
Datum: 20 november 1903
Copyrights: © 1949, Ecclesia Docens, G&S 0148-780149
Bewerkt: 8 september 2020

Opties

Internetadres
Print deze pagina
Dit document bestellen
Startpagina van dit document
Inhoudsopgave van dit document
Referenties naar dit document
Referenties vanuit dit document
RK Documenten wordt mogelijk gemaakt door donaties van gebruikers.
© 1999 - 2025, Stg. InterKerk, Schiedam, test