§ 1 Voorwerp van een geding zijn:

1. de opeising van rechten of de vordering tot eerbiediging van rechten van fysieke personen of van rechtspersonen, of de vaststelling van rechtsfeiten;
2. de misdrijven met betrekking tot het opleggen of verklaren van een straf.

§ 2 Geschillen echter, ontstaan uit een beschikking van een administratieve overheid, kunnen alleen voor een Overste of voor een administratieve rechtbank gebracht worden.

Bij eigen en uitsluitend recht beoordeelt de Kerk:

1. zaken die geestelijke aangelegenheden betreffen en aangelegenheden met het geestelijke verbonden;
2. de schending van kerkelijke wetten en alles waarin een element van zonde aanwezig is, voor zover het de bepaling van de schuld betreft en het opleggen van kerkelijke straffen.

Alle rechtbanken van de Kerk vallen onder de canones die volgen, behoudens de normen voor de rechtbanken van de Apostolische Stoel.

§ 1 De canonisatieprocessen van de Dienaren Gods vallen onder een bijzondere pauselijke wet.

§ 2 In deze zaken zijn bovendien de voorschriften van dit Wetboek van toepassing telkens wanneer in deze wet een verwijzing naar het universele recht gemaakt wordt of wanneer het over normen gaat die, uit de aard van de zaak zelf, ook op deze zaken betrekking hebben.