Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Tenslotte moet de ontwikkeling niet opvat worden op uitsluitend economische wijze maar in volledig menselijke zin. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 27-28 Vgl. H. Paus Paulus VI, Encycliek, Over de ontwikkeling van de volken, Populorum Progressio (26 mrt 1967), 43-44 Het gaat er niet alleen om alle volken te verheffen tot het niveau dat nu de rijkste landen genieten, maar in solidaire arbeid een waardiger leven op te bouwen, daadwerkelijk de waardigheid en de creativiteit van iedere afzonderlijke mens te vergroten, alsmede zijn vermogen om te beantwoorden aan zijn eigen roeping en dus aan de daarin begrepen oproep van God. Op het hoogtepunt van de ontwikkeling staat de uitoefening van het recht en de plicht om God te zoeken en te kennen en om dienovereenkomstig te leven. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De ontwikkeling van de mens en de samenleving
Twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI, Sollicitudo Rei Socialis (30 dec 1987), 29-31 In de totalitaire en autoritaire regimes is het beginsel van het primaat van de macht over de rede tot het uiterste opgevoerd. De mens is gedwongen geworden om een opvatting over de werkelijkheid te verdragen die met geweld is opgelegd en niet verworven is door middel van de inspanning van de eigen rede en de uitoefening van de eigen vrijheid. Dat beginsel moet omgekeerd worden en men moet de rechten van het menselijk geweten, dat alleen aan de natuurlijke en geopenbaarde waarheid gebonden is, volledig erkennen. In de erkenning van deze rechten ligt de voornaamste grondslag van ieder werkelijk vrije politieke ordening. Vgl. Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, Conferentie over Veiligheid en Samenwerking in Europa, Slotakkoorden van Helsinki (1 aug 1975) vgl. Overeenkomst van Wenen Vgl. Paus Leo XIII, Encycliek, Over de menselijke vrijheid, Libertas praestantissimum (20 juni 1888) Het is belangrijk dit beginsel opnieuw te bevestigen, om verschillende redenen:

1. omdat de oude vormen van totalitarisme en autoritarisme nog niet geheel overwonnen zijn en zelfs het risico bestaat dat zij weer krachtig worden; dat spoort aan tot een hernieuwde inspanning voor samenwerking en solidariteit tussen alle landen;
2. omdat men in de ontwikkelde landen soms overdreven propaganda maakt voor de zuivere nuttigheidswaarden, met een onbeteugelde prikkeling van de instincten en van het streven naar het directe genot, welke de erkenning en de eerbiediging van de hiërarchie van de echte waarden van het menselijk bestaan moeilijk maakt;
3. omdat in sommige landen nieuwe vormen van religieus fundamentalisme opkomen die versluierd of ook openlijk aan de burgers met een ander geloof dan dat van de meerderheid de volle uitoefening van hun burgerlijke of godsdienstige rechten ontzeggen, hen verhinderen deel te nemen aan het culturele debat en het recht van de Kerk om het Evangelie te verkondigen beperken, alsmede het recht van de mensen die deze verkondiging aanhoren, om ze aan te nemen en zich tot Christus te bekeren. Geen enkele echte vooruitgang is mogelijk zonder de eerbiediging van het natuurlijke recht om de waarheid te kennen en dienovereenkomstig te leven. Met dit recht is, als de uitoefening en de verdieping ervan, het recht verbonden om vrijelijk Jezus Christus, het ware goed van de mens, te kennen en de aan te hangen. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 7