«De bisschoppenconferenties dienen vooral op nationaal niveau aandacht te schenken aan de meer urgente vragen rond deze mensen (immigranten, ballingen en vluchtelingen enz.) en met vereende krachten eensgezind hun geestelijke verzorging te behartigen en te begunstigen met behulp van daartoe geschikte middelen en instellingen. Daarbij dienen ze vooral te letten op de richtlijnen welke door de Apostolische Stoel ofwel reeds gegeven zijn of nog gegeven moeten worden en op de aanwezigheid van geschikte omstandigheden van tijd, van plaats en van personen» .

«Gezien het groot aantal mensen dat in onze tijd emigreren of wegtrekken wordt de bisschoppenconferenties verzocht om aan een gedelegeerd priester of een speciaal daartoe ingestelde Commissie de zorg toe te vertrouwen aangaande alles wat betrekking heeft op het bestuderen en organiseren van de pastorale zorg voor deze mensen» .

«De pastorale noden eisen in stijgende mate dat bepaalde pastorale taken in eensgezindheid worden geleid en verzorgd. Daarom is het goed dat enige functies worden ingesteld welke ten dienste staan van alle of althans van meerdere bisdommen van een bepaald gebied of land. Zulke functies kunnen ook aan bisschoppen worden gegeven» .

«Eveneens behoort het tot de taak van de bisschoppenconferenties instellingen in het leven te roepen en te ondersteunen waarin degenen die om reden van werk of studie vanuit missielanden overkomen broederlijk worden opgenomen en met een aangepaste herderlijke zorg worden bijgestaan. Door hen immers komen de verre volken in zekere zin nabij en wordt aan de vanouds christelijke gemeenschappen een uitstekende gelegenheid geboden om met de volken die van het evangelie nog niet hebben gehoord in gesprek te komen en hun het ware gelaat van Christus te tonen in een persoonlijke dienst van liefde en hulp» .

« Opdat de uit missielanden afkomstige immigranten goed worden ontvangen en kunnen profiteren van de nodige pastorale zorg van de kant van de bisschoppen van de van ouds christelijke gemeenschap, dient samengewerkt te worden met de bisschoppen uit de missie» .

1. In landen die een bijzonder groot aantal migranten opnemen dienen de Bisschoppenconferenties een speciale bisschoppelijke Commissie in te stellen voor de migraties. Deze zal een secretaris hebben die in het algemeen de taken zal vervullen van nationaal directeur , en uit dien hoofde uitgenodigd kan worden zitting te nemen in de Hogere Raad voor de migraties.
2. Het is zeer aan te bevelen dat ook priesters en mannelijke en vrouwelijke religieuzen gevraagd worden om lid te worden van deze Commissie, met name zij over wie gesproken zal worden in art. 53 § 1, en ook leken die deskundig zijn op het gebied van de migratievraagstukken.
3. In de andere landen waar minder talrijke migranten zijn moeten de Bisschoppenconferenties een bisschop aanwijzen als 'stuwende kracht' om te zorgen voor hun geestelijke bijstand.

Voor het ten uitvoer leggen van hetgeen terzake door de heilige Stoel of de decreten van het Concilie is vastgesteld zullen de Bisschoppenconferenties - rechtstreeks, of door middel van de nationale directeur ofwel door een andere instelling - ervoor zorgen:

1. dat zij aandachtig de voornaamste problemen betreffende de migraties volgen, en, rekening houdend met de eigen omstandigheden van bepaalde plaatsen en volken, op het gebied van de pastorale zorg de nodige initiatieven ontwikkelen, opdat de migranten geestelijk erop worden voorbereid zich aan te passen aan hun nieuwe levenssituatie, en welkom worden geheten zowel in de verschillende streken van hun vaderland als in de immigratielanden.
2. dat zij priesters uitkiezen, hen voorbereiden op dit heel eigen soort ambtswerk en hen voorstellen aan de Bisschoppenconferenties van de andere betrokken volken of de instellingen daarvan, opdat ze overeenkomstig art. 36 § 2 worden toegelaten als aalmoezenier of missionaris van de migranten;
3. dat zij, waar dit geschikt kan gebeuren, een college oprichten van priesters die bedoeld zijn voor de migraties, of althans met hulp van eventuele gespecialiseerde seminaries instituten uitkiezen voor de opleiding tot het priesterschap van kandidaten die dezelfde taal spreken. In deze instellingen zullen de priesters vòòr hun vertrek naar het buitenland of wanneer zij daar reeds woonachtig zijn regelmatig speciale lessen volgen. Zo nodig zullen ze zich ook erop toeleggen nieuwe methodes van apostolaat aan te leren en zij zullen er zich op de hoogte stellen van de economische en sociale omstandigheden en ook van de beschaving ter plaatse;
4. dat zij de leden van de religieuze instituten voor mannen en vrouwen en ook de leken zullen aansporen om met deze initiatieven mee te doen en er verstandig gebruik van te maken, om een zo groot mogelijke geestelijke en maatschappelijke bijdrage te leveren aan de zaak van de migranten, volgens een goed opgezet pastoraal plan ;
5. dat zij in samenspraak met de Congregatie van de bisschoppen op gezette tijden bijeenkomsten in internationaal en continentaal verband organiseren, om overal de pastorale bijstand aan migranten beter te omschrijven en te coördineren zodat deze zich kan aanpassen aan de bijzondere omstandigheden van ieder volk;
6. dat zij goede contacten bevorderen met internationale en nationale organisaties, met officiële instellingen en verenigingen, opdat de rechten van de migranten ook op maatschappelijk gebied beter worden bevorderd, en goed wordt gezorgd met name voor hun beroepsopleiding die geheel beantwoorden moet aan de eisen van deze tijd .
7. dat zij ieder jaar aan de Congregatie van de bisschoppen een algemeen verslag uitbrengen met eventuele bijvoeging van statistieken, opdat men beter op de hoogte komt van de moeilijkheden, voorstellen en verlangens, en daaraan gemakkelijker tegemoet kan komen.