Voor de wijding van maagden die in de wereld leven moet de orde van dienst worden gevolgd die in hoofdstuk 1 N.v.d.r.: niet opgenomen beschreven wordt.

Voor de wijding echter van monialen moet de orde van dienst worden gevolgd die geboden wordt in hoofdstuk 2 N.v.d.r.: niet opgenomen, waarin de religieuze professie en de maagdenwijding harmonieus verbonden zijn. Om een gegronde reden evenwel kunnen beide gegevens worden gescheiden, bv. waar dit van oudsher gewoonte is. Men zorge er echter voor dat er geen verdubbeling van bepaalde onderdelen ontstaat; beide liturgische handelingen moeten zo worden opgebouwd dat de plechtigheid van de professie alleen datgene omvat wat tot de professie behoort, met weglating van elke vorm van een wijdingsgebed; het plechtig wijdingsgebed evenwel en al het overige dat een bruidskarakter heeft, bv. het overreiken van de ring, is aan de plechtigheid van de wijding voorbehouden.

De onderd elen van de plechtigheid zijn:

1. De oproep van de maagden.
2. De homilie of toespraak, waarin het volk en de maagden in herinnering wordt gebracht wat de gave van de maagdelijkheid inhoudt.
3. De ondervragingen, waarin de bisschop de maagden vraagt of zij in het voornemen tot maagdelijkheid willen volharden en de wijding willen ontvangen.
4. Het smeekgebed in de vorm van een litanie, waarin men zich biddend tot God de Vader wendt en de voorspraak wordt gevraagd van de heilige maagd Maria en van alle heiligen.
5. De vernieuwing van de gelofte van zuiverheid (of het afleggen van de religieuze professie).
6. De plechtige maagdenwijding, waarin de kerk als een moeder tot de hemelse Vader bidt dat Hij de gaven van de Heilige Geest overvloedig over de maagden uitstort.
7. De overreiking van de kentekenen van de wijding, waardoor de innerlijke toewijding tot uitdrukking wordt gebracht.