Nu drie jaar geleden werden door de instructie Concilium ter uitvoering van de Constitutie heilige liturgie
Inter Oecumenici
Instructie voor de uitvoering van de Constitutie over de heilige Liturgie
(26 september 1964), uitgevaardigd door deze Heilige Congregatie van de riten op 26 september 1964, diverse aanpassingen vastgelegd die in de liturgische vieringen moesten worden ingevoerd en die als eerstelingen van een algemene liturgische vernieuwing, welke door de Conciliaire Constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) is voorzien, op 7 maart 1965 van kracht werden.

Welke overvloedige vruchten men hieruit is gaan plukken, komt voldoende tot uiting in de talrijke verslagen van de bisschoppen, waaruit blijkt, dat overal de deelneming van de gelovigen aan de heilige liturgie, met name echter aan het heilig Misoffer, is toegenomen en dat deze deelneming bewuster en actiever is geworden.

Om nu deze deelneming nog te vergroten en om de riten zelf, met name die van de mis, nog doorzichtiger en verstaanbaarder te maken, hebben dezelfde bisschoppen enkele andere aanpassingen voorgesteld, die, na eerst te zijn voorgelegd aan de 'Raad ter uitvoering van de constitutie over de heilige liturgie', door deze zelfde raad en door deze Heilige Congregatie van de riten nauwkeurig zijn onderzocht en overwogen.

Ofschoon niet alles van hetgeen werd voorgesteld nu al aanvaard kan worden, leken sommige voorstellen, die pastoraal gezien aanbeveling verdienen en die een toekomstige, definitieve liturgische vernieuwing niet in de weg schijnen te staan, aanstonds al in praktijk te kunnen worden gebracht, omdat ze nuttig geacht worden voor een progressieve doorvoering van de liturgische vernieuwing zelf en omdat ze van de andere kant toepassing kunnen vinden door rubricale regelingen, zonder dat de huidige liturgische boeken behoeven te worden veranderd. Nu ons daartoe deze gelegenheid geboden is, lijkt het noodzakelijk om nog eens dat kapitale beginsel van alle kerkelijke tucht dat ook door de Constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Sacrosanctum Concilium
Over de heilige liturgie
(4 december 1963) plechtig bekrachtigd is in ieders herinnering te roepen, te weten: 'De regeling van de heilige liturgie hangt uitsluitend af van het gezag in de Kerk ... Daarom mag volstrekt niemand anders, ook al is hij priester, op eigen gelegenheid in de liturgie iets toevoegen, weglaten of veranderen' 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 22. §§ 1, 3.

De plaatselijke bisschoppen of ordinarissen van religieuzen moeten zich dus bewust zijn van hun ernstige plicht tegenover God en er ijverig op toe te zien, dat deze wet, die van zo groot belang is in de kerkelijke instituten en in het kerkelijk leven, nauwkeurig wordt opgevolgd. Maar ook alle bedienaren van de liturgie alsmede alle gelovigen moeten zich gaarne willen conformeren aan deze noodzakelijke norm.

Dit immers eist zowel de stichting en het geestelijk welzijn van ieder afzonderlijk als de harmonische eensgezindheid in de Heer en het wederkerige goede voorbeeld tussen gelovigen van een zelfde lokale gemeenschap; alsook tenslotte de ernstige plicht, die op de afzonderlijke communiteiten rust, om samen te werken voor het welzijn van de Kerk, over heel de wereld verbreid, vooral in de huidige levensomstandigheden, waarin dat wat er aan goeds of kwaads gebeurt in lokale groeperingen heel snel zijn weerslag heeft op de universele gemeenschap van het gezin Gods.

Allen mogen daarom de vermaning van de apostel voor ogen houden: 'Want God is geen God van wanorde, maar van vrede' (1 Kor. 14, 33).

Om nu de liturgie-vernieuwing meer effectief te maken en progressieve voortgang te doen vinden, worden de volgende aanpassingen en wijzigingen vastgesteld.