Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Zo wordt aan heel de Kerk de taak opgelegd van een zeer grondige bezinning en inspanning, opdat de nieuwe cultuur die in opkomst is, in haar kem zelf wordt gekerstend, de echte waarden worden erkend, de rechten van man en vrouw worden verdedigd en de rechtvaardigheid in de structuren van de maatschappij wordt bevorderd. Op deze wijze zal de "nieuwe maatstaf van menselijkheid" de mensen niet beroven van hun relatie met God maar hen juist tot een meer volmaakle betrekking met God brengen.

De wetenschap en haar technische toepassingen bieden nieuwe, onmetelijke mogelijkheden voor de opbouw van zo'n menselijkheid. Maar als gevoig van politieke keuzen die de richting van het wetenschappelijk onderzoek en van zijn toepassingen leerstellig bepalen, wordt de wetenschap dikwijls aangewend tegen haar oorspronkelijke zin in, tegen de ontwikkeling van de menselijke persoon.

Daarom is het nodig dat allen zich weer bewust worden van het primaat van de morele waarden, die de waarden zijn van de menselijke persoon als zodanig. De grote taak van onze tijd de maatschappij te vernieuwen, bestaat in het weer gaan begrijpen van de uiteindelijke zin van het leven en van de fundamentele waarden van dit leven. Alleen het besef van het primaat van deze waarden maakt het mogelijk de onmetelijke kansen die de mens door de wetenschap in handen zijn gelegd, zo te gebruiken dat zij werkelijk gericht worden op de ontwikkeling van de menselijke persoon in zijn volle werkelijkheid, vrijheid en waardigheid. De wetenschap is geroepen samen te gaan met de wijsheid.

Het is daarom mogelijk op de problemen van het gezin de woorden toe te passen van het Tweede Vaticaans Concilie: "Meer dan in de voorbije eeuwen is in onze dagen zo'n wijsheid nodig, opdat al datgene dat door de mens nieuw ontdekt wordt, tot grotere menswaardigheid zou strekken. De toekomst van de wereld komt namelijk in gevaar, als de mensen zelf niet wijzer worden". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 15

De opvoeding van het zedelijk bewustzijn, dat iedereen in staat stelt te onderscheiden wat de juiste manier is om zichzelf volgens zijn oorspronkelijke werkelijkheid te verwezenlijken, wordt zodoende een primaire en onontkoombare eis.

Wat in onze hedendaagse cultuur grondig hersteld moet worden, is de verbondenheid met de goddelijke wijsheid. Iedere mens heeft deel aan die wijsheid door Gods scheppingshandelen. En alleen door trouw aan deze verbondenheid zullen de gezinnen van onze tijd in staat zijn een positieve invloed uit te oefenen op de opbouw van een meer rechtvaardige en broederlijke wereld.