H. Paus Johannes Paulus II - 22 november 1981
In het licht van het geloof en in de kracht van de hoop heeft ook het christelijk gezin, in gemeenschap met de Kerk, deel aan de ervaring van de menselijke pelgrimstocht naar de volle openbaring en verwezenlijking van het Rijk van God.
Daarom moet nogmaals de dringende noodzaak onderstreept worden van de pastorale activiteit van de Kerk ter ondersteuning van het gezin. Het is nodig zich met alle kracht in te spannen voor de versterking en de ontwikkeling van de gezinspastoraal, die zich wijdt aan een sector van werkelijk primair belang, met de zekerheid dat in de toekomst de evangelisatie zal afhangen van de "huiskerk". Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, De beginselen van de geloofsverkondiging, Tot de Bisschoppen van Latijns-Amerika bij de Opening van hun derde conferentie in Puebla (Mexico) (28 jan 1979), 20
De pastorale zorg van de Kerk beperkt zich niet tot de christelijke gezinnen die haar het meest nabij zijn, maar zij zal haar horizon uitbreiden volgens de maat van het Hart van Christus en zich nog ijveriger tonen voor alle gezinnen in het algemeen en in het bijzonder voor de gezinnen die zich in een moeilijke en geschonden situatie bevinden. Tot alle gezinnen moet de Kerk woorden van waarheid richten, van menselijkheid, van goedheid, van hoop, van dringende betrokkenheid bij hun soms zeer ernstige moeilijkheden; aan alle gezinnen zal zij haar belangeloze hulp aanbieden, opdat zij dichter bij het gezinsmodel kunnen komen dat de Schepper, "vanaf het begin" heeft gewild en dat Christus vernieuwd heeft met zijn verlossende genade. De pastorale actie van de Kerk moet geleidelijk gebeuren, ook in deze zin dat zij het gezin moet begeleiden, waarbij zij het stap voor stap volgt, tijdens de diverse fasen van zijn vorming en ontwikkeling.
