Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Men mag nooit vergeten dat het gebed als zodanig en in diepste wezen een fundamenteel en noodzakelijk onderdeel is van het christelijke leven; het behoort zelfs tot ons hele "mens-zijn": het is "de eerste uitdrukking van het innerlijk wezen van de mens, de eerste voorwaarde voor de waarachtige vrijheid van geest". H. Paus Johannes Paulus II, Angelus/Regina Caeli, Over het Rozenkransgebed (29 okt 1978)

Daarom betekent het gebed absoluut niet een vlucht voor de dagelijkse verplichtingen, maar vormt het een sterkere aansporing voor het christelijk gezin om al zijn taken als eerste en fundamentele cel van de mensengemeenschap op zich te nemen en volledig te vervullen. Daarom staat de daadwerkelijke deelname aan het leven en de zending van de Kerk in de wereld in verhouding tot de trouw en de liefde voor het gebed, waardoor het christelijk gezin zich verenigt met de vruchtbare wijnstok die Christus de Heer is. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 4

Uit de vitale vereniging met Christus, gevoed door de heilige liturgie, de offerande van zichzelf en het gebed, vloeit ook de vruchtbaarheid van het christelijk gezin voort in zijn specifieke dienstbaarheid aan de menselijke ontwikkeling die uit zichzelf leidt tot de omvorming van de wereld. Vgl. Paus Johannes Paulus I, Toespraak, Tot de Bisschoppen van de Bisschoppenconferentie van de Verenigde Staten bij hun "Ad limina" - bezoek, Het Christelijk gezin ondersteunen en beschermen (21 sept 1978)