Daarom richt onze dringende aansporing zich allereerst tot onze zonen. Want ook in de ontwikkelingslanden, even goed als elders, moeten de leken het als hun eigen roeping beschouwen, de wereldlijke orde te vernieuwen. Heeft de hiërarchie tot taak, de morele beginselen, die voor dit gebied gelden, voor te houden en gezagvol te verklaren, het is de taak van de leken om uit eigen vrij initiatief, en zonder passief richtlijnen of aanwijzingen af te wachten, de mentaliteit en het levensgedrag, de wetten en structuren van de burgerlijke samenleving te doordringen met een christelijke geest. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 7.13.82 Veranderingen en ingrijpende hervormingen zijn noodzakelijk. De leken, die hieraan zullen werken, moeten alles doen om deze hervormingen te bezielen met de geest van het Evangelie. Wij vragen vooral de katholieken in de meer welvarende landen om door hun bekwaamheid en actieve medewerking steun te verlenen aan de officiële of particuliere organisaties, hetzij burgerlijke hetzij godsdienstige, die zich bezighouden met de leniging van de nood in de ontwikkelingslanden. Zij zullen het ongetwijfeld als een erezaak beschouwen, in de eerste rijen te staan onder hen, die zich ervoor inzetten om in de praktijk gestalte te geven aan een internationale moraal van rechtvaardigheid en billijkheid.

Wij zijn er zeker van, dat alle christenen, onze broeders, hun gemeenschappelijke en gecoördineerde inspanning willen versterken teneinde de mensheid te helpen om het egoïsme en de trots te overwinnen, conflicten en rivaliteiten te boven te komen, eerzucht en onrechtvaardigheid tegen te gaan, en zo voor allen de weg te banen naar een meer menselijk leven, waarin iedereen als een broeder door zijn broeders wordt bemind en geholpen. Nog ontroerd door de herinnering aan de ontmoeting, die wij te Bombay mochten hebben met de vertegenwoordigers van de niet-christelijke godsdiensten, sporen wij ook deze broeders opnieuw aan om met alle krachten van hun geest en met heel hun hart voor alle mensen levensomstandigheden te helpen scheppen, die Gods kinderen waardig zijn.

Tenslotte richten wij ons tot alle mensen van goede wil, die beseffen, dat de weg naar de vrede loopt via de vooruitgang van cultuur en welvaart. Vertegenwoordigers bij de internationale instellingen, staatslieden, journalisten en schrijvers, opvoeders en mensen van het onderwijs, neemt het besluit om, ieder op uw eigen post, mee te werken aan de bouw van een nieuwe wereld! Wij van onze kant smeken de almachtige God, u licht en kracht te schenken om de publieke opinie wakker te schudden voor deze ernstige problemen en de volken te prikkelen tot oplossing ervan.

Opvoeders, het is uw taak om reeds bij de jeugd de liefde te wekken voor de noodlijdende volken.

Gij, mannen van de pers, gij hebt de opdracht, ons onder de ogen te brengen de initiatieven, die reeds genomen zijn tot wederzijdse hulp tussen de volken, maar ook het droevig schouwspel van zoveel ellende, dat de mensen maar liefst vergeten om hun geweten te sussen. Laten de rijken tenminste weten, dat de armen aan hun deur staan en hunkerend wachten op de overblijfselen van hun feestmaaltijden.

Staatslieden, op u rust de plicht, in uw gemeenschappen het elan te wekken voor een nauwere wereldsolidariteit en de burgers ertoe te brengen om de nodige belastingheffing op hun luxueuze uitgaven te aanvaarden teneinde de ontwikkeling van de volken te bevorderen en de vrede te handhaven.

Vertegenwoordigers bij de Internationale organisaties, gij hebt voor een groot deel in handen, of de gevaarlijke en zinloze bewapeningswedloop zal plaats maken voor een vriendschappelijke, vredelievende en belangeloze samenwerking van alle volken, voor een solidaire ontwikkeling van de mensheid, waarin alle mensen tot hun volle ontplooiing kunnen geraken.

Het valt niet te ontkennen, dat de mensen er maar al te dikwijls slecht aan toe zijn, omdat zij over dit alles te weinig nadenken. Daarom doen wij een beroep op de denkers en de wijzen, katholieken, christenen, mensen, die in God geloven, die dorsten naar de hoogste waarheid en naar rechtvaardigheid, kortom alle mensen van goede wil. Met de woorden van Jezus Christus vragen wij hen dringend: "Zoekt en gij zult vinden" (Lc. 11, 9); baant de wegen, die langs wederzijds hulpbetoon, verdieping van kennis en een verbreding van de liefde, voeren tot een meer broederlijk leven in een mensengemeenschap, die werkelijk universeel is.

U allen, die de noodkreet van de lijdende volken hebt gehoord en hun leed tracht te verlichten, u beschouwen wij als bewerkers en de apostelen van de heilzame en waarachtige ontwikkeling, die niet bestaat in een egoïstische rijkdom, welke om zichzelf wordt gezocht, maar in een economie, die ten dienste staat van de mens, in het dagelijks brood, dat aan allen wordt geschonken, als een bron van broederlijke liefde en als een teken van Gods Voorzienigheid.

Van ganser harte zegenen wij u en wij roepen alle mensen van goede wil op, hun streven broederlijk met het uwe te verenigen. Want als het waar is, dat "ontwikkeling" thans de nieuwe naam is voor "vrede", wie zou dan niet met al zijn krachten daarvoor willen werken? Iedereen! Wij nodigen dus u allen uit om met alle bereidheid gehoor te geven aan onze noodkreet, in de naam des Heren.

Gegeven te Rome bij Sint-Pieter,
op het feest van de verrijzenis van onze Heer Jezus Christus, 26 maart 1967,
in het vierde jaar van ons Pontificaat.

Paus Paulus VI.