Het is de hoogste tijd: al te veel mensen gaan gedrukt onder lijden en steeds groter wordt de afstand, die er ligt tussen de vooruitgang van een bepaalde groep en de stilstand of zelfs de achteruitgang van anderen. Bovendien moet het te verrichten werk harmonisch verlopen, anders zou het zo noodzakelijke evenwicht worden verstoord. Een te plotselinge agrarische hervorming zou haar doel kunnen missen, een overhaaste industrialisatie kan structuren, die nog noodzakelijk zijn, ontwrichten en sociale ellende veroorzaken, die een stap terug zou betekenen op de weg naar meer menselijkheid.

Er bestaan ongetwijfeld situaties, waarvan de onrechtvaardigheid tenhemelschreiend is. Als hele bevolkingsgroepen verstoken zijn van het meest noodzakelijke en in zulk een toestand van afhankelijkheid verkeren dat hun ieder initiatief, elke verantwoordelijkheid, elke culturele ontwikkeling, elke deelname aan het sociale en politieke leven onmogelijk wordt gemaakt, dan komen de mensen gemakkelijk in de verleiding om zich met geweld te keren tegen een dergelijke aanslag op de menselijke waardigheid.

Het is voldoende bekend, dat opstand en revolutie - afgezien van het geval van een evidente en langdurige tirannie waardoor de fundamentele rechten van de menselijke persoon worden aangetast en ernstige schade wordt toegebracht aan het algemeen welzijn van een land - de bron zijn van nieuw onrecht, nieuwe tegenstellingen scheppen en nieuwe moordpartijen teweegbrengen. Men mag een werkelijk bestaand kwaad niet bestrijden door het aanrichten van een nog groter onheil.