Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Het gemeenschappelijk welzijn eist dus soms de onteigening van het grondbezit, wanneer bepaalde landgoederen een belemmering vormen voor de collectieve welvaart, vanwege hun te grote uitgestrektheid, hun geringe exploitatie of het geheel ontbreken van exploitatie, vanwege de armoede, die er voor de bevolking uit voortkomt, of de ernstige schade die ze aan de staat berokkenen. Het Tweede Vaticaans Concilie verklaart dit ondubbelzinnig Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 71 en leert bovendien duidelijk, dat de opbrengst van dergelijke goederen niet willekeurig ter beschikking staat van de eigenaars, en dat egoïstische speculaties te veroordelen zijn. Het is dus volstrekt ontoelaatbaar, dat burgers met rijke inkomens uit de nationale bronnen en activiteiten een aanzienlijk deel hiervan overbrengen naar het buitenland uitsluitend voor hun persoonlijk voordeel, zonder daarbij rekening te houden met hun vaderland, waaraan zij door deze handelwijze klaarblijkelijk onrecht doen. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 65