Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Tegen deze achtergrond kan men gemakkelijk het gebruik van de jubileumjaren begrijpen die in het Oude Testament begon en doorgaat in de geschiedenis van de Kerk. Toen Jezus van Nazareth op een dag naar de synagoge van zijn stad was gegaan, stond Hij op om voor te lezen Vgl. Lc. 4, 16-30 . Men reikte Hem de boekrol van de profeet Jesaja toe, en daaruit las Hij de volgende passage (Jes. 61, 1-2) voor: "De geest van Jahwe, mijn Heer, rust op mij, want Jahwe heeft mij gezalfd. Hij heeft mij gezonden om de armen het blijde nieuws te brengen, om te verbinden wier hart gebroken is, om aan de gevangenen vrijlating te melden, en aan de geboeiden de terugkeer naar het licht; om een jaar van Jahwe's genade te melden." (Jes. 61, 1-2)

De profeet sprak over de Messias. Jezus voegde eraan toe: "Het Schriftwoord dat gij zojuist gehoord hebt, is thans in vervulling gegaan" (Lc. 4, 21), en gaf daarmee te verstaan dat Hijzelf de beloofde Messias was en dat de 'tijd' waarnaar zo lang was uitgezien in Hem was aangebroken: gekomen was de dag van het heil, de 'volheid van de tijd'. Alle jubileumjaren hebben betrekking op deze 'tijd' en betreffen de messiaanse zending van Christus, die kwam als 'gezalfd door de heilige Geest', en 'gezonden door de Vader'. Hij verkondigt het blijde nieuws aan de armen. Hij brengt vrijheid aan hen die geen vrijheid kennen, Hij bevrijdt de onderdrukten, Hij geeft aan de blinden het licht terug van hun ogen Vgl. Mt. 11, 4-5 Vgl. Lc. 7, 22 . Op deze wijze brengt Hij 'een genadejaar van de Heer' tot stand; Hij kondigt het niet alleen af door zijn woord maar in de eerste plaats door zijn daden. Het jubileumjaar, dat wil zeggen 'een genadejaar van de Heer', is het kenmerk van al wat Jezus doet, en niet enkel een gedenkdag die jaarlijks terugkeert.