
H. Paus Johannes Paulus II - 17 november 1979
De aansporing is immers volledig gerechtvaardig door de getuigenis van het leven waarmee Sint-Thomas het onderricht, verbonden aan zijn leerstoel, heeft versterkt. Meer dan de technische methodologie van een meester, was zijn methodologie die van een heilige, die voluit het Evangelie, waarin de liefde alles is, leefde.
Liefde tot God, hoogste bron van elke waarheid; liefde tot de naaste, hoofdwerk van God; liefde tot de geschapen dingen, die ook kostbare schrijnen zijn, vol met schatten die God erin gelegd heeft.
Ziehier de inspirerende kracht van geheel zijn studie-ijver en het grootste geheim van zijn totale zelfgave als gewijd persoon. “A caritate omnia procedunt sicut a principio et in caritatem omnia ordinantur sicut in finem” - "Vanuit de liefde komt alles als vanuit een beginsel voort en tot de liefde is alles als een doel gericht", zo heeft hij geschreven H. Thomas van Aquino, Expositio in evangelium Joannis. XV, 2. En inderdaad, de gigantische intellectuele kracht van deze meester van het denken werd opgewekt, ondersteund en gericht door een hart dat overliep van liefde tot God en de naaste. “Per ardorem caritatis datur cognitio veritatis” - "Door het vuur van de liefde wordt de kennis van de waarheid gegeven" H. Thomas van Aquino, Expositio in evangelium Joannis. V, 6. Het zijn emblematische woorden die ons een kijk bieden, achter de denker die in staat is tot de meest vermetele speculatieve beschouwingen, in het binnenste van een mysticus, die gewend is om, direct uit de bron van alle waarheid, het antwoord te bereiken om de meest diepe verzuchtingen van de menselijke geest. Belijdt hij overigens zelf niet dat hij nooit iets geschreven heeft of nooit onderricht gegeven heeft zonder zijn toevlucht te nemen tot het gebed?
Wie zich bezighoudt met Sint-Thomas kan dit getuigenis van zijn leven niet terzijde schuiven; integendeel, hij moet zich in zijn spoor moedig op weg zetten bij de taak om dit voorbeeld na te volgen, indien hij wil komen tot het proeven van de meest uitgelezen en zoete vruchten van zijn onderricht. Hieraan worden wij herinnerd door het gebed dat de liturgie ons op onze lippen legt op de dag van zijn feest: “God, die in Sint-Thomas een model van heiligheid en leer aan de Kerk hebt gegeven. Geef ons het licht om zijn onderricht te begrijpen en de kracht om zijn voorbeeld na te volgen.”
Dit vragen wij ook vanavond aan de Heer, terwijl wij ons gebed toevertrouwen op de voorspraak van “meester Thomas”, ten diepste een menselijke meester omdat hij ten diepste een christelijke meester was en precies omdat hij ten diepste een christelijke meester was, was hij ten diepste een menselijke meester.