Wij heten u zeer hartelijk welkom, dierbare Zonen, leden van de Pauselijke Academie van Sint Thomas van Aquino. Om de leer van de „Doctor angelicus" te bevorderen — zoals uw streven is en uw plicht —, neemt u ook ondermeer uw toevlucht tot de organisatie een internationaal congres om de vijf jaar. Wij zegenen u met alle liefde van Ons vaderlijk hart, opdat overdaad van hemels licht over u allen neerdale bij het werk dat u op het ogenblik aanvat, als ook bij het werk dat u verrichten zal de toekomst. Wij bidden de Goddelijke Geest, dat Hij dat werk vruchtbaar en vruchtdragend moge maken, niet alleen voor uzelf, maar ook voor al degenen die vandaag, onder invloed van de drang naar wetenschap, zich bijzonder bezighouden met de objectieve en permanente waarde van het ware en het goede.

Het is u voldoende bekend, hoezeer de grondige en toegewijde studie van de leer van de „Doctor communis" Ons ter harte gaat. Wij hebben dit bij tal van gelegenheden, en zelfs in officiële documenten verklaard er ondermee erop gewezen, dat de methode en de principes van Sint-Thomas alle andere overtreffen, of het nu gaat om het verstand van de jongeren te vormen, dan wel, reeds gevormde geesten tot in de meest verborgen betekenis van de waarheden te doen doordringen. Aangezien deze leer bovendien in volkomen overeenstemming is met de goddelijke Openbaring, is zij als geen andere geschikt om op betrouwbare wijze de grondslagen van het geloof vast te stellen, alsook om de vruchten van de ware vooruitgang te plukken. Vgl. Paus Pius XII, Encycliek, Over sommige valse meningen die de grondslagen van de Katholieke leer dreigen te ondermijnen, Humani Generis (12 aug 1950), 31

En Wij aarzelen niet, te verklaren, dat de befaamde encycliek "Paus Leo XIII - Encycliek
Aeterni Patris
Ter herstel van de christelijke wijsbegeerte naar de geest van Sint-Thomas van Aquino in de katholieke scholen
(4 augustus 1879)", waarin Onze onsterfelijke Voorganger Leo XIII de katholieke geesten terugriep tot de eenheid van de leer in het wijsgerig stelsel van Sint-Thomas, haar volle waarde behoudt. Gaarne maken Wij de volgende ernstige woorden van die grote Opperherder tot de Onze: „Discedere inconsulte ac temere a sapientia Doctoris angelici, res aliena est a voluntate Nostra eademque plena periculi” (Onbezonnen en roekeloos van de wijsheid van de Engelachtige Leraar afwijken is met Onze wil in strijd en vol gevaren). Paus Leo XIII, Brief, Ad Ministrum Generalis Ordinis Fratrum Minorum (25 nov 1898)

Wij waren dan ook zeer verheugd, toen Wij vernamen, dat u van plan was om op dit congres de leer van de Engelachtige Leraar te vergelijken met de voornaamste stromingen van het moderne en hedendaagse denken. Daardoor geeft u er blijk van, terecht in te zien, dat er nauwelijks vraagstukken zijn, zelfs onder die welke vandaag worden opgeworpen, die niet verklaard kunnen worden door er het een of ander beginsel van Sint-Thomas op toe te passen; en niemand, zo is uw overtuiging, kan nog het nut in twijfel trekken van een grondige kennis van die leer, wil men zich tenminste niet te gemakkelijk laten meesleuren door modieuze filosofieën, die tot een kortstondig bestaan zijn gedoemd en slechts verwarring en scepticisme achter zich laten. Maar er is een fundamentele, zeer actuele kwestie, die in het bijzonder uw aandacht vraagt. Wij bedoelen de betrekkingen tussen de natuurwetenschappelijke ervaring en de wijsbegeerte: dit is een terrein waarop recente studies en ontdekkingen tal van problemen hebben doen rijzen. Laten wij er van meet af aan op wijzen, dat in het algemeen de eerlijke en diepgaande studie van natuurwetenschappelijke vraagstukken niet alleen, uiteraard, niet tot tegenspraak leidt met de vaststaande beginselen van de „philosophia perennis", maar integendeel daarvan juist een licht ontvangt waarop filosofen zelf misschien niet bedacht waren, of waarvan zij in elk geval niet konden hopen, dat het zo gestadig en zo intens zou zijn.

Maar Wij laten gaarne aan uw geleerde sprekers en inleiders de zorg over om de grote vraagstukken van uw congres te behandelen: Wij willen er ons hier toe beperken, u te onderhouden over drie bijzondere punten van de moderne fysica, die betrekking hebben op de innerlijke structuur van de materie.