Athanasius de Grote en de vorst van de redenaars, Chrysostomus, lieten in hun geschriften uiteenzettingen na over de menselijke ziel, over de eigenschappen Gods en andere belangrijke problemen. Deze uiteenzettingen zijn algemeen erkend als zó uitmuntend, dat hun scherpzinnigheid en ampelheid welhaast als onovertrefbaar mag gelden.

Allen een voor een te noemen, zou ons te ver voeren. Daarom voegen wij aan de reeds vermelde figuren van de eerste rang nog slechts Basilius de Grote en de beide Gregoriussen toe. Na hun volledige en uitmuntende filosofische vorming te Athene, het centrum van alle cultuur, wendden zij de rijke schat van geleerdheid, door hun geestdriftige toeleg verworven, aan tot weerlegging van de ketters en onderrichting van de christenen.