Tertullianus beroept zich in zijn strijd tegen de ketters op het gezagvolle woord van de heilige Schriften; tegen de wijsgeren verwisselt hij van wapen en bestrijdt hen met wijsgerige gronden. Deze laatsten weet hij zo scherpzinnig en erudiet in het nauw te brengen, dat hij hen openlijk en vol zelfvertrouwen durft toewerpen: „Noch in wetenschap, noch in levensgedrag zijt gij, zoals gij waant, onze gelijken.” Tertullianus, Apologeticum. c. 46. Migne. PL. t. 1. col. 507-508.

Ook Arnobius in zijn boeken „tegen de heidenen” en Lactantius in zijn „Goddelijke onderrichtingen”, werken even fraai van stijl als gedegen van inhoud, trachten hun lezers van de leerstukken en levensvoorschriften van de katholieke wijsheid krachtig te overtuigen. Zij breken de waarde van de wijsbegeerte niet af, zoals de aanhangers van de Academie plegen te doen Lactantius, Divinae Institutiones (1 jan 311). l. VII. c. 7. Migne. PL. t. 6. col. 759, maar weerleggen de wijsgeren deels met eigen wapenen, deels met wapenen ontleend aan de wederzijdse bestrijding van de filosofen. Lactantius, De opificio Dei. c. 20. Migne. PL. t. 7. col. 77