Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Beste vrienden, nu nodig ik u uit om samen met mij de Dienaar van God, Paus Paulus VI, in herinnering te roepen. Over 3 dagen vieren we de gedachtenis dat hij 30 jaar geleden stierf. Het was in de nacht van 6 augustus 1978 toen hij de geest gaf aan God, de nacht van het Feest van de Gedaanteverandering van Jezus: het mysterie van het goddelijke licht dat altijd een bijzondere aantrekkingskracht op hem heeft gehad. Als hogepriester van de Kerk heeft Paulus VI het volk van God geleid om het aangezicht te aanschouwen van Jezus, de Verlosser en de Heer van de geschiedenis. En het liefdevol geleiden vanuit het hart en de geest van Christus was de hoeksteen van het Tweede Vaticaans Concilie, een fundamentele houding die mijn vereerde voorganger Johannes Paulus II heeft geërfd en hernieuwd heeft in het grote jubileum van 2000.

In het centrum van alles, staat altijd Christus die het hart is van de Schriften en Traditie, in het hart van de Kerk staat, van de wereld en van het heelal. De Goddelijke Voorzienigheid heeft Giovanni Battista Montini van de stoel van Milaan op de stoel van Rome geplaatst op een zeer delicaat ogenblik van het Concilie, waarbij de intuïtie van de Zalige Johannes XXIII dreigde weg te vallen. Hoe kunnen we de Heer danken voor de moed en de vruchtbare pastorale actie? Hoe langer het geleden is hoe groter en bijna mensoverstijgend lijkt zijn werk. Ik zou haast zeggen dat het bovenmenselijk is zoals Paulus VI het Concilie heeft voorgezeten, voor is gegaan in het succesvol afronden ervan en in het leiden door de turbulente periode van na het Concilie. We kunnen werkelijk met de Apostel Paulus zeggen, dat de genade van God in hem “niet vruchteloos is geweest” Vgl. 1 Kor. 15, 10 : het heeft zijn bijzondere kwaliteiten van intelligentie en gepassioneerde liefde voor de Kerk en alle mensen gegeven. Terwijl we God dankzeggen voor de gave van deze grote Paus, moet we ons toeleggen op het leren van de lessen uit zijn leven.