Het gezin, door het Tweede Vaticaans Concilie gedefinieerd als het 'huis-heiligdom van de kerk' en als 'de eerste levenskrachtige cel van de maatschappij' 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 11 vormt een bevoorrecht voorwerp van de pastorale aandacht van de kerk. .Op een historisch ogenblik, waarin het gezin onderhevig is aan talrijke krachten die het proberen te vernietigen of althans te misvormen, voelt de kerk, die zich ervan bewust is dat het welzijn van de maatschappij en van haarzelf nauw verbonden is met het welzijn van het gezin, nog levendiger en dringender haar zending om aan allen Gods plan met het huwelijk en met het gezin te verkondigen. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 3.

In de laatste jaren is door de woorden van de heilige Vader en een veelomvattende geestelijke mobilisering van pastores en leken de bezorgdheid van de kerk zeer toegenomen om de hele gemeenschap van de gelovigen te helpen om met dankbaarheid en groot geloof de gaven te beschouwen door God gegeven aan mannen en vrouwen met elkaar verbonden in het sacrament van het huwelijk, zodat zij in staat mogen zijn om een authentiek pad van heiligheid te bewandelen en een echt evangelisch getuigenis te geven in de concrete levensomstandigheden waarin zijn zich bevinden.

Het sacrament van de Eucharistie en het sacrament van boete en verzoening spelen een fundamentele rol op dit pad naar echtelijke en huiselijke heiligheid. Het eerste versterkt het verbond met Christus, de bron van genade en leven, en het tweede bouwt dit weer op, telkens wanneer het is tenietgedaan, of versterkt en vervolmaakt het huwelijksverbond en de gezinsgemeenschap H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 58, bedreigd en gewond door de zonde.

Om echtparen te helpen zich bewust te zijn van het pad van hun heiligheid en hun zending te volbrengen is het van fundamenteel belang dat hun geweten wordt gevormd, en dat Gods wil wordt vervuld op het specifiek gebied van het huwelijksleven, dat wil zeggen, in hun huwelijksverbond en hun dienst aan het leven. Het licht van het evangelie en de genade van het sacrament vormen de onmisbare elementen voor de verheffing en de volheid van de huwelijksliefde die haar bron heeft in God de Schepper. .Door een speciale gave van genade en liefde heeft de Heer deze liefde willen genezen, meer menselijk willen maken en verheffen. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 49.

Het ogenblik waarop de echtgenoten om het sacrament van de verzoening vragen en het ontvangen betekent een heilzaam gebeuren van het grootste belang voor het aanvaarden van de eisen van de authentieke liefde en van Gods plan in hun dagelijks leven. Het verschaft gelegenheid die bijdraagt aan de verdieping van hun geloof en concrete hulp geeft bij het uitvoeren van Gods plan in hun leven.

Het sacrament van de boetevaardigheid of verzoening effent voor ieder de weg, ook dan wanneer hij met zware schuld beladen is. Door dat sacrament kan iedere mens op unieke wijze barmhartigheid ondervinden, dat wil zeggen de liefde die sterker is dan de dood. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de Goddelijke Barmhartigheid, Dives in Misericordia (30 nov 1980), 13

Daar de bediening van het sacrament van de verzoening aan de priesters is toevertrouwd, is dit document speciaal tot de biechtvaders gericht en tracht het enige praktische richtlijnen te bieden voor de biecht en absolutie van de gelovigen inzake echtelijke kuisheid. Meer in het bijzonder bedoelt dit Pauselijke Raad voor het Gezin
Vademecum voor biechtvaders over de huwelijksmoraal
(12 februari 1997) ook een referentiepunt te bieden voor getrouwde penitenten, zodat zij steeds groter voordeel kunnen trekken uit de praktijk van het sacrament van de verzoening, en hun roeping tot verantwoordelijk ouderschap kunnen beleven overeenkomstig de goddelijke wet zoals deze met gezag door de kerk wordt geleerd. Het zal ook als hulp dienen voor hen die zich op het huwelijk voorbereiden.

Het probleem van het op verantwoorde wijze kinderen krijgen is een bijzonder delicaat punt in de katholieke moraal met betrekking tot het huwelijksleven. Dit is vooral het geval aangaande de bediening van het sacrament van de verzoening, waarbij leerstellige verklaringen te maken krijgen met concrete menselijke situaties en de geestelijke wegen van de individuele gelovigen. Het is in feite noodzakelijk geworden om vaste referentiepunten in herinnering te roepen die het mogelijk maken om pastoraal om te gaan met nieuwe methodes van anticonceptie en de toegenomen ernst van het hele verschijnsel. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven, Evangelium Vitae (25 mrt 1995), 13 Dit document heeft niet de bedoeling om de hele leer van de encycliek H. Paus Paulus VI - Encycliek
Humanae Vitae
Het menselijk leven en geboorteregelingen
(25 juli 1968), de apostolische exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Familiaris Consortio
Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd
(22 november 1981) en andere documenten van het gewone leergezag van de Opperherder te herhalen, maar alleen om suggesties en richtlijnen te bieden voor het geestelijk welzijn van de gelovigen die hun toevlucht tot het sacrament van de verzoening nemen, en mogelijke tegenstrijdigheden en onzekerheden in de praktijk van de biechtvaders te overwinnen.