De Bisschoppen van Nederland - 25 mei 2008
Elk jaar viert de Kerk op Witte Donderdag de instelling van het Sacrament van de Eucharistie en de instelling van het Sacrament van het Priesterschap. Er bestaat immers een wezenlijke band tussen beide Sacramenten. In de Eucharistie beleeft de priester zijn diepste zending vanuit Christus, die priester, altaar en offerlam tegelijk is. Door zijn wijding is de priester aangesteld om in de naam van Christus het offer te hernieuwen tot verlossing van de mensen en om het paasmaal aan te richten voor het volk van God vgl. prefatie van Witte Donderdag en van de Priesterwijding. Daarom ervaart de priester de viering van het misoffer als het hart van zijn roeping en van zijn zending tot verlossing van de wereld. Ook het feest van Sacramentsdag roept ons jaarlijks weer op om de heilige geheimen van het Lichaam en Bloed van de Heer met zo grote eerbied te vieren, dat wij de genade van zijn verlossing voortdurend ervaren vgl. het misformulier van deze dag in het Altaarmissaal p. 535. In de viering van de Eucharistie voeden wij ons met het Woord van God en het vleesgeworden Woord van God, Jezus Christus.
Niet alleen dan, maar elk misoffer vraagt om een waardige en eerbiedige viering. Graag willen wij dit nog eens onder uw aandacht brengen in deze bisschoppelijke Brief; uiteraard niet om deze vrijblijvend te lezen, maar om de geest ervan te doorgronden en zich eigen te maken. Wij vragen dat u uw eigen praktijk van liturgie-vieren, alsmede het liturgisch gebruik van uw kerkgebouw zorgvuldig onderzoekt. Waar dat nodig is. dient u tot bijstellingen te komen.
Het Sacrament van de liefde, de eucharistische Heer in ons midden, verdient alle eer, niet alleen tijdens de viering, maar ook daarbuiten. Het is van groot belang dat wij als gelovigen leven in en vanuit een eucharistische spiritualiteit van eerbied en aanbidding voor de tegenwoordigheid van Christus in het heilig Sacrament. Daarom mag, zoals de heilige Augustinus schreef "niemand dit Vlees eten, als hij Het niet van te voren aanbeden heeft". H. Augustinus, Enarrationes in Psalmos. 98. 9. Dit blijkt onder andere uit het feit dat de gelovigen knielen bij het binnenkomen of verlaten van de gewijde ruimte waar het H. Sacrament wordt bewaard. Zo ook knielt de priester voor de eucharistische Gedaanten na de consecratie en voorafgaand aan de uitnodiging tot het communiceren. De Eucharistie is het kostbaarste geschenk dat aan de Kerk is toevertrouwd. En al wat kostbaar is, wordt met zorg en liefde omringd. Wij nodigen u allen uit deze zorg en liefde te verdiepen en veilig te stellen.
De laatste jaren heeft de Apostolische Stoel al op meerdere wijzen de zorg en liefde voor de Eucharistie centraal gesteld. zie noot in het "Zie ook" onder deze alinea Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Algemeen Statuut van het Romeins Missaal - Editio typica tertio 2002 / emendata 2008, Institutio Generalis Missalis Romani (18 mrt 2002) H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, De Kerk leeft van de Eucharistie, Ecclesia de Eucharistia (17 apr 2003) Jaar van de Eucharistie H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Blijf bij ons, Heer, Mane nobiscum, Domine (7 okt 2004) Eucharistie: Bron en hoogtepunt van het Leven en de Missie van de Kerk Paus Benedictus XVI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Het Sacrament van de Liefde - Over de Eucharistie, bron en hoogtepunt van het leven en de zending van de Kerk, Sacramentum Caritatis (22 feb 2007) Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Het Sacrament van de verlossing - Wat nageleefd en vermeden dient te worden met betrekking tot de allerheiligste Eucharistie, Redemptionis Sacramentum (25 mrt 2004) In die lijn moedigen wij ook ten zeerste aan dat elke priester dagelijks het heilig Misoffer opdraagt, waarbij de gelovigen aanwezig kunnen zijn. In onze adventsbrief van 2007 Nederland
‘Komt laat ons Hem aanbidden ...’
Adventsbrief aan de gelovigen van Nederland (30 november 2007) hebben wij al gesproken over het belang van de Eucharistie in het leven van de gelovigen en hebben wij een nadere toelichting aangekondigd.