Paus Benedictus XVI - 19 april 2008
Hoe kunnen we dan als gelovigen anderen helpen de weg van de vrijheid op te gaan, die ons vervulling en blijvend geluk brengt? Laten we weer terugkeren naar de heiligen. Hoe heeft hun getuigenis anderen echt bevrijd van de duisternis van hun hart en hun verstand? Het antwoord wordt gevonden in de kern van hun geloof, de kern van ons geloof. De vleeswording, de geboorte van Jezus, vertelt ons dat God echt een plaats vindt onder ons. Hoewel de herberg vol is, komt Hij binnen door de stal, en er zijn mensen die zijn licht zien. Zij herkennen Herodes’ donkere wereld als zodanig en volgen in plaats daarvan de heldere leidende ster aan de nachtelijke hemel. En wat is dat licht? Hier herinneren jullie je misschien het gebed dat werd uitgesproken in de hoogheilige Paasnacht: “God, door uw Zoon hebt Gij aan de gelovigen uw licht geschonken ... laat ons branden van zo’n groot verlangen naar u”. Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Editio typica tertio emendata 2002/2008, Missale Romanum (6 okt 2008). Zegening van het vuur En zo, in plechtige processie met onze ontstoken kaarsen geven we het licht door van Christus onder ons. Het is het licht “dat de zonden verjaagt en de schulden vergeeft, de gevallenen opricht, de bedroefden blij maakt, de haat verdrijft, vrede brengt en de machtigen doet buigen”. Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Editio typica tertio emendata 2002/2008, Missale Romanum (6 okt 2008). Exsultet Hier werkt Christus’ licht. Dit is de weg van de heiligen. Het is een schitterende droom van hoop. Christus’ licht wenkt jullie om gidsster voor anderen te zijn door Zijn weg te volgen van vergeving, verzoening, nederigheid, blijdschap en vrede.
Soms echter komen we in de verleiding om ons op te sluiten in onszelf, om de kracht van Christus’ straling in twijfel te trekken, om de horizon van hoop te verengen. Wees moedig! Houd je oog gericht op onze heiligen. De verscheidenheid van hun ervaring van Gods aanwezigheid doet ons opnieuw de breedte en de diepte van het christen zijn ontdekken. Laat jullie verbeelding de vrije loop, hoog boven de grenzenloze uitgestrektheid van de christelijke navolging. Soms worden wij gezien als mensen die alleen maar over verboden praten. Niets kan verder bezijden de waarheid zijn! Echte christelijke navolging wordt gekenmerkt door een gevoel van verwondering. We staan voor de God die we kennen en liefhebben als een vriend, voor Zijn enorme schepping en de schoonheid van ons christelijke geloof.
Dierbare vrienden, het voorbeeld van de heiligen nu nodigt ons uit om vier wezenlijke aspecten van onze geloofsschat te overwegen: persoonlijk gebed in de stilte, liturgische gebeden, naastenliefde in de praktijk, en roepingen.
Het belangrijkste is, dat je je persoonlijke relatie met God ontwikkelt. Die relatie komt tot uiting in gebed. God, door zijn aard zelf, spreekt, luistert en antwoordt. De heilige Paulus herinnert ons dan ook aan: “Bidt zonder ophouden”. (1 Tess. 5, 17) Verre van in onszelf gekeerde teruggetrokkenheid van de ups en downs van het leven, is gebed onze toewending naar God en door Hem naar elkaar, ook hen aan de rand van de samenleving en mensen die andere wegen gaan dan Gods weg. Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de Christelijke hoop, Spe Salvi (30 nov 2007), 33 Zoals de heiligen ons zo levendig leren, gebed wordt hoop in de praktijk. Christus was hun trouwe metgezel, met Wie zij praatten bij iedere stap op hun reis voor anderen.
