Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Ook priesters hebben behoefte aan uw leiding en nabijheid in deze moeilijke tijd. Zij schamen zich voor wat er is gebeurd en sommigen hebben het gevoel dat zij aan vertrouwen en waardering hebben ingeboet. Velen voelen zich nauw verbonden met Christus in zijn Lijden, in hun worsteling met de gevolgen van deze crisis. De bisschop kan hen als vader, broeder en vriend van zijn priesters, helpen om geestelijk vruchten te plukken van deze verbondenheid met Christus door hen bewust te maken van de troostende aanwezigheid van de Heer te midden van hun lijdenden en door hen aan te moedigen om met de Heer de weg van de hoop te gaan. Vgl. Paus Benedictus XVI, Encycliek, Liefde in Waarheid - Over de Christelijke hoop, Spe Salvi (30 nov 2007), 39 Zoals paus Johannes Paulus II zes jaar geleden al zei, “moeten we erop vertrouwen dat deze periode van beproeving de gehele katholieke gemeenschap zal louteren” en zal leiden tot “een heiliger priesterschap, een heiliger episcopaat en een heiliger Kerk”. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot de kardinalen van de Verenigde Staten (23 apr 2002), 4 Er zijn vele tekenen die erop wijzen dat in de tussenliggende periode inderdaad sprake is geweest van een loutering. De tegenwoordigheid van Christus te midden van onze lijdenden brengt langzaam aan licht in onze duisternis: alle dingen worden nieuw gemaakt in Christus Jezus, onze hoop.

In deze fase is het een essentieel onderdeel van uw taak om de banden met uw geestelijken te versterken, met name in gevallen waarin tijdens deze crisis spanning is ontstaan tussen priesters en hun bisschop. Het is belangrijk dat u uw betrokkenheid blijft tonen, dat u hen blijft steunen en hen voorgaat. Op die manier zult u hen zeker helpen om de levende God te ontmoeten en hen de weg wijzen naar de transformerende hoop waarover het Evangelie spreekt. Als u zelf leeft naar het voorbeeld van Christus, de Goede Herder, die zijn leven heeft gegeven voor zijn schapen, zult u uw medepriesters inspireren om zich weer helemaal te wijden aan hun kudde, met dezelfde overgave als Christus. Een scherpere focus op de navolging van Christus in de heiligheid van het leven is precies wat we nodig hebben om voorwaarts te gaan. We moeten weer ontdekken wat een vreugde het schenkt om Christus in het centrum van ons leven te plaatsen, de deugden te oefenen en onszelf onder te dompelen in het gebed. Als de gelovigen weten dat hun pastor een man is die bidt en leeft om hen te dienen, zullen zij daar met warmte en genegenheid op reageren en dat zal het leven van de gehele gemeenschap voeden en ondersteunen.

Tijd die aan het gebed wordt besteed, is nooit verspild, hoe dringend de taken die van alle kanten op ons afkomen ook zijn. De verering van Christus onze Heer in het heilig Sacrament verlengt en intensiveert de verbondenheid met Hem die tot stand komt in de viering van de Eucharistie.Vgl. Paus Benedictus XVI, Boodschap, 42e Wereldcommunicatiedag 2008, De media: op het kruispunt van zelfpromotie en dienstbetoon. Zoeken naar de waarheid om haar met anderen te delen (24 jan 2008), 66 Contemplatie van de geheimen van de Rozenkrans heeft een bevrijdende uitwerking en vormt ons naar, verenigt ons met en heiligt ons tot Jezus Christus. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de allerheiligste Rozenkrans, Rosarium Virginis Mariae (16 okt 2002), 11.15 Het volgen van het Getijdengebed zorgt ervoor dat heel onze dag geheiligd is en herinnert ons voortdurend aan de noodzaak om gericht te blijven op het doen van Gods werk, hoezeer wij ook afgeleid kunnen raken of de druk voelen van de taak waar we mee bezig zijn. Zo helpt onze devotie ons om in persona Christi te spreken en te handelen, om de gelovigen in de naam van Jezus te onderwijzen, te leiden en te heiligen, om zijn verzoening, zijn genezing en zijn liefde te brengen aan al zijn beminde broeders en zusters. Deze radicale omvorming naar het voorbeeld van Christus, de Goede Herder, vormt de kern van ons pastorale ambt, en als we onszelf in het gebed openstellen voor de kracht van de heilige Geest, zal Hij ons de gaven schenken die we nodig hebben om onze zware taak uit te voeren, zodat wij niet bezorgd hoeven te zijn over wat we moeten doen of zeggen Vgl. Mt. 10, 19 .

Tot besluit van mijn woorden tot u hier vanavond wil ik de Kerk in uw land opdragen aan de moederlijke zorg en voorspraak van de Onbevlekte Maagd Maria, beschermvrouwe van de Verenigde Staten. Moge zij, die de hoop van alle landen in haar schoot gedragen heeft, de voorspraak zijn voor het volk van dit land, zodat alles nieuw wordt in Jezus Christus, haar Zoon. Dierbare medebisschoppen, weet u allen verzekerd van mijn warme vriendschap en mijn medeleven in uw pastorale zorgen. Ik schenk u allen en uw geestelijken, religieuzen en lekengelovigen mijn apostolische zegen als teken van blijdschap en vrede in de verrezen Heer.