Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

U herinnerend aan deze waarheid, mijn dierbare broeders in het priesterschap, voel ik opnieuw het verlangen om u - zoals ik dat al vorig jaar deed - hartelijk uit te nodigen de schoonheid van het sacrament van de Verzoening persoonlijk te herontdekken en het voor anderen te laten herontdekken. Dat sacrament maakt om tal van redenen, en dat al enkele decennia lang, een crisis door waarnaar ik al meer dan een keer heb verwezen. Met de bedoeling zelfs een bisschoppensynode erover te laten nadenken, heb ik de uitgangspunten ervan vervolgens opgenomen in de apostolische exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Reconciliatio et paenitentia
Over de verzoening en boete in de zending van de Kerk in deze tijd
(2 december 1984). Ik kan trouwens niet anders dan met een diepe vreugde herinneren aan de vele positieve tekenen die, in het bijzonder in de loop van het Jubeljaar, hebben aangetoond dat dit sacrament, als het behoorlijk voorgesteld en gevierd wordt, wel degelijk in de breedte herontdekt kan worden, zelfs door de jongeren. Een dergelijke herontdekking wordt heel zeker bevorderd door het diepe verlangen naar persoonlijke communicatie, die door het frenetieke ritme van de hedendaagse technologische samenleving helaas alsmaar meer bemoeilijkt wordt, maar precies om dezelfde reden daarom ook juist niet minder scherp wordt aangevoeld als levensnoodzakelijk. Op die behoefte kan uiteraard op heel diverse manieren worden geantwoord. Maar waarom niet erkennen dat het sacrament van de Verzoening, zonder daarom te worden verward met allerlei psychologische therapieën, net zo goed, en zelfs ten overvloede, op een betekenisvolle manier tegemoet kan komen aan die behoefte? Het gebeurt juist door de biechteling in relatie te brengen met het vergevingsgezinde hart van God doorheen het vriendelijke gezicht van een broer.

Ja, waarlijk groot is de wijsheid van God, die gehoor gegeven heeft aan die diepe en onuitroeibare behoefte in het hart van de mens door - onder meer - de instelling van dat sacrament. Wij moeten de van de liefde en het licht vervulde vertolkers worden van die wijsheid doorheen het persoonlijke contact waarvoor we ons geroepen weten het in de Boeteviering uit te bouwen met zoveel mogelijk van onze broers en zussen. Met het oog daarop zou ik willen herhalen dat de persoonlijke viering de gebruikelijke bediening van dit sacrament is en dat het alleen in geval van uiterste nood gerechtvaardigd is terug te grijpen naar de gemeenschappelijke vorm van de biecht met collectieve absolutie. De voor dit soort absolutie vereiste voorwaarden zijn genoegzaam bekend. Niettemin wil ik nog eens nadrukkelijk herhalen dat niemand zich ooit kan onttrekken aan de plicht daarna individueel te biechten voor zware zonden. Het moet hoe dan ook het voornemen van de gelovigen zijn dat te doen opdat de absolutie geldig zou kunnen zijn Vgl. Catechismus-Compendium, Catechismus van de Katholieke Kerk (15 aug 1997), 1483