Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In dit verband is het van fundamenteel belang dat we de aarde “ervaren” als “ons gemeenschappelijk huis” en dat we, om te maken dat ze beheerd wordt ten dienste van àllen, eerder de weg van de dialoog kiezen dan die van eenzijdige beslissingen. Mocht het nodig zijn, dan moeten nieuwe internationale instellingen tot leven geroepen worden, om gemeenschappelijk de leiding van dit “huis” van ons te behartigen; toch is het nog belangrijker dat in het algemene bewustzijn de overtuiging rijpt dat we verplicht zijn om op een verantwoorde manier samen te werken. De problemen die zich aan de horizon aftekenen zijn complex, en de tijd dringt. Om de situatie op een efficiënte manier aan te pakken moeten onze acties op elkaar afgestemd zijn. Een domein, waarop het volgens ons bijzonder nodig is de dialoog tussen de naties te intensifiëren, is dat van het beheer van de energiebronnen van de planeet. Met betrekking tot dit punt staan de technisch ontwikkelde landen voor een dubbele hoogdringendheid: enerzijds moet hun hoog consumptieniveau, dat te maken heeft met het huidige ontwikkelingsmodel, herzien worden, en anderzijds moeten ze zorgen voor aangepaste investeringen in functie van de differentiëring van de energiebronnen en van de verbetering van het energiegebruik. De opkomende landen hebben behoefte aan veel energie, maar vaak wordt in hun behoefte hieraan voorzien op een manier die nadelig is voor de arme landen, die wegens hun ook technisch ontoereikende infrastructuur gedwongen zijn om de energiebronnen waarover ze beschikken onder de prijs op de markt te brengen. Vaak ook wordt hun politieke vrijheid gecompromitteerd door vormen van protectoraat of ten minste door vormen van afhankelijkheid, die eenvoudig vernederend zijn.