De H. Vader heeft aan het onderzoek van de Pauselijke Bijbelcommissie wel willen toevertrouwen twee vragen, die onlangs aan Zijne Heiligheid zijn voorgelegd omtrent de bronnen van de Pentateuch en omtrent de geschiedkundige waarde van de eerste elf hoofdstukken van Genesis. Deze beide vragen zijn, evenals de beweegredenen er van en de meningen hieromtrent, het onderwerp geweest van de meest aandachtige studie van de hoogeerwaarde consultoren en van Hunne Eminenties de kardinaal-leden van deze commissie. Als gevolg van hun onderzoekingen heeft Zijne Heiligheid zich gewaardigd het volgende antwoord goed te keuren in de audiëntie die op 16 Januari 1948 aan ondergetekende werd verleend:

De Pauselijke Bijbelcommissie wil gaarne hulde brengen aan het gevoelen van kinderlijk vertrouwen dat deze stap heeft ingegeven, en verlangt er aan te beantwoorden met een eerlijk pogen om de Bijbelstudiën te bevorderen, aan deze volledige vrijheid verzekerend binnen de grenzen van het in de Kerk overgeleverde leeronderricht. Deze vrijheid is met duidelijke termen door de encycliek van de roemrijk regerenden Oppersten Hogepriester bevestigd in deze bewoordingen:

" de katholieke schriftverklaarder, die van een werkdadige en sterke liefde voor zijn vak bezield is en zijn moeder de heilige Kerk van harte toegedaan, (mag) zich geenszins laten weerhouden om moeilijke, tot nog toe onopgeloste vraagstukken telkens opnieuw onder de ogen te zien, niet alleen om opwerpingen der tegenstanders af te weren, maar ook om te trachten er een deugdelijke verklaring voor te vinden, een verklaring, die getrouw overeenkomt met de kerkleer, vooral met de overgeleverde leer omtrent het volstrekt vrij-zijn der heilige Schrift van dwaling, en die tevens op behoorlijke wijze voldoet aan de vaststaande resultaten van profane wetenschappen. En alle andere kinderen der Kerk mogen bedenken, dat zij het pogen van deze stoere werkers in 's Heren wijngaard niet alleen volgens recht en billijkheid, maar ook met de allergrootste liefde moeten beoordelen; en de ongezonde zucht moeten verafschuwen om te menen, dat al wat nieuw is, reeds daarom bestreden of verdacht moet worden gemaakt." Paus Pius XII, Encycliek, Over de bevordering van de studie van de Heilige Schrift, Divino afflante Spiritu (30 sept 1943), 25

In het licht van deze aanbeveling van Zijne Heiligheid moge men de drie officiële antwoorden verstaan en verklaren, vroeger met betrekking tot bovengemelde vragen door de Bijbelcommissie gegeven, namelijk op 23 juni 1905 over de verhalen die in de geschiedkundige boeken van de heilige Schrift slechts de uiterlijke schijn van historie hebben Ench. Bibl. 154, op 27 juni 1906 over de mosaïsche authenticiteit van de Pentateuch Pauselijke Bijbelcommissie, Over de mosaïsche authenticiteit van de Pentateuch (27 juni 1906), en op 30 juni 1909 over het geschiedkundig karakter van de eerste drie hoofdstukken van Genesis Pauselijke Bijbelcommissie, Over historische karakter van het eerste hoofdstuk van Genesis (30 juni 1909); en men zal toegeven, dat deze antwoorden zich geenszins kanten tegen een voortgezet, echt wetenschappelijk onderzoek van deze problemen volgens de resultaten, gedurende deze laatste veertig jaren verkregen: Bijgevolg meent de Bijbelcommissie niet, dat het, tenminste op dit ogenblik, nodig is omtrent deze vraagstukken nieuwe decreten uit te vaardig en.