Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Ouders en kinderen worden tot deze taak geroepen, maar de 'wij' van de ouders, van man en vrouw, ontwikkelt zich in een 'wij' van het gezin, wat is geënt op de vroegere generaties en open staat voor geleidelijke uitbreiding. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de taken van het christelijk gezin in de wereld van deze tijd, Familiaris Consortio (22 nov 1981), 16 Wanneer deze rollen worden geaccepteerd, zodat de relatie tussen man en vrouw en tussen ouders en kinderen zich volledig en vreedzaam kunnen ontwikkelen, is het logisch dat andere verwanten zoals grootouders, ooms en tantes, nichten en neven, ook betekenisvol en belangrijk worden. In deze verhoudingen, getekend door oprechte affectie en wederzijdse hulp, speelt het gezin vaak een echte onvervangbare rol, zodat personen in moeilijkheden, ongehuwden, weduwen, weduwnaren en wezen een plaats kunnen vinden die warm en verwelkomend is. Het gezin kan zich niet in zichzelf opsluiten. De hartelijke verhouding tussen verwanten is een eerste aanzet tot de benodigde openheid waardoor gezinnen zich tot allen in maatschappij richten.