In dit verband mogen wij herinneren aan de woorden van onze voorganger, Pius XII, zaliger gedachtenis, gesproken tot een groep van bisschoppen: “Deze eenheid en dit passend contact met de heilige Stoel vindt niet zijn oorsprong in een streven om alles te concentreren en gelijk te schakelen, maar in het goddelijk recht en het eigen wezen van de Kerk, gelijk zij door Christus is ingesteld.” A.A.S. 46 (1954) 676 (Eccl. Doc. 0765, blz. 33, n. 24

Maar deze wet besnoeit niet het bisschoppelijk gezag; ze versterkt dit gezag van de bisschoppen, zowel individueel als collegiaal beschouwd. Hoezeer bewonderen wij de taken van de heilige hiërarchie en hoe verlangen wij die te steunen! Ze is voortgekomen uit de liefde van Christus om de schat van geloof, voorbeelden, geboden en genadegaven, door Christus als erfgoed aan Zijn Kerk nagelaten, vollediger te maken, te verbreiden en ongerept en vruchtbaar door te geven in de tijd. Ze maakt de gemeenschap van de gelovigen en geeft ordening aan het zichtbaar geheel ervan. Ze is het orgaan, waardoor de Kerk de titels verdient van moeder en leermeesteres. Door haar ministerie worden ons de rijkdommen van de sacramenten meegedeeld. Ze gaat voor bij het gebed. Ze bevordert de werken en initiatieven van de christelijke caritas. Hoe zouden wij, die belast zijn met de hoogste leiding van dit heilig instituut, aan deze hiërarchie onze zorgen, ons vertrouwen, onze steun kunnen onthouden? Hoe zouden wij kunnen weigeren, haar te verdedigen? Welke plicht hebben wij vaker te vervullen, welke plicht kan voor ons belangrijker en aangenamer zijn dan het beschermen van de rechten, de vrijheid en de waardigheid van de heilige hiërarchie in de verschillende landen? Wordt de geschiedenis van het pausdom niet bijna geheel in beslag genomen door de moeizame arbeid, vooral in onze tijd met zijn vele politieke omwentelingen?

Aan onze lof op het katholieke episcopaat willen wij nog een ander argument toevoegen om duidelijk te bewijzen, hoezeer zijn waardigheid en zijn liefde gebaat zijn met de hiërarchische eenheid, die de bisschoppen verbindt met de heilige Stoel. Het is dit: nl. de heilige Stoel heeft u nodig, eerbiedwaardige broeders. Want gelijk gij, verspreid over alle delen van de wereld, behoefte hebt aan een middelpunt en beginsel van eenheid in het geloof en in de gemeenschap, zoals gij dit vindt in deze Stoel van Petrus, om zó de ware katholiciteit van de Kerk te bewerken en haar naar buiten te tonen, zo hebben wij behoefte aan uw voortdurende steun om aan de apostolische Stoel zijn luister te geven, zijn harmonische overeenstemming met zijn geloof, het voorbeeldig vervullen van zijn taken, de troost in zijn wederwaardigheden.