Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Aan het slot van deze toespraak wil ik nogmaals tegenover alle hoge afgevaardigden van de staten die hier aanwezig zijn een woord van achting en warme liefde uitspreken voor alle volkeren, alle naties ter wereld, voor alle menselijke gemeenschappen. Elk daarvan heeft haar eigen geschiedenis en cultuur. Ik hoop, dat zij mogen leven en groeien in de vrijheid en waarheid van hun eigen geschiedenis. Want dat is de maat van het gemeenschappelijk welzijn van elk van hen. Ik hoop, dat iedere persoon moge leven en sterk worden door de morele kracht van de gemeenschap die haar leden tot burgers vormt. Ik hoop, dat de staatsoverheden. terwijl zij de rechtmatige rechten van elke burger respecteren, het vertrouwen van allen mogen genieten voor het gemeenschappelijk welzijn. Ik hoop, dat alle naties, ook de kleinste, ook die welke nog geen volledige soevereiniteit genieten, en die welke daarvan met geweld zijn beroofd, in volledige gelijkheid met de andere in de Organisatie van de Verenigde Naties bijeen zullen komen. Ik hoop dat de Verenigde Naties altijd het hoogste forum van vrede en rechtvaardigheid zal zijn, de echte zetel van vrijheid van de volkeren en individuen in hun streven naar een betere toekomst.