Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Er is geen enkele tegenstelling tussen de twee edities van het Missale Romanum. In de geschiedenis van de liturgie is er groei en vooruitgang maar geen breuk. Wat voor vorige generaties heilig was, blijft heilig en groots voor ons en het kan niet plots geheel verboden worden of zelfs beschouwd worden als schadelijk. Het is voor allen goed om de rijkdommen die zich ontwikkeld hebben in het geloof en gebed van de Kerk te bewaren en er hun juiste plaats aan te geven. Het is evident dat, om de volledige communio te leven, de priesters van de gemeenschappen die het oude gebruik aanhangen, in principe de viering volgens de nieuwe boeken niet kunnen uitsluiten. De uitsluiting van de nieuwe ritus zou niet coherent zijn met de herkenning van de waarde en heiligheid van de nieuwe ritus.