Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Ten tweede werd in de discussies over het verwachte Motu Proprio de vrees uitgedrukt dat de meer uitvoerige mogelijkheid van het gebruik van het missaal van 1962 zou leiden tot wanorde en zelfs verdeeldheid in parochiegemeenschappen. Ook deze vrees lijkt mij niet echt gegrond. Het gebruik van het oude missaal vooronderstelt een zekere mate van liturgische vorming en toegang tot de Latijnse taal. Het één noch het andere is frequent te vinden. Reeds vanuit deze vooronderstellingen ziet men duidelijk dat het nieuwe missaal zeker de gewone vorm van de Romeinse Ritus zal blijven en dit niet enkel op basis van de juridische normen maar ook vanwege de feitelijke situatie waarin de gemeenschappen van gelovigen zich bevinden.

Het is waar dat het niet ontbreekt aan overdrijvingen en soms aan sociale aspecten die op ongepaste wijze verbonden zijn met de houding van de gelovigen die verbonden zijn aan de oude Latijnse liturgische traditie. Uw liefde en pastorale prudentie zullen een stimulans en gids zijn om deze te verbeteren. Overigens, de twee vormen van het gebruik van de Romeinse Ritus kunnen elkaar wederzijds verrijken: in het oude missaal kunnen en moeten nieuwe heiligen en sommige van de nieuwe prefaties opgenomen worden. De commissie Ecclesia Dei, in verbinding met de verschillende instituties die gewijd zijn aan de usus antiquior, zal de praktische mogelijkheden hieromtrent onderzoeken. In de viering van de Mis volgens het missaal van Paulus VI zal zich, op een krachtigere wijze dan voorheen het geval was, die sacraliteit tonen die velen naar het vroegere gebruik van het missaal leidt. De meest zekere garantie dat het missaal van Paulus VI de parochiegemeenschappen kan verenigen en door hen zal bemind worden ligt in het celebreren van het missaal van Paulus VI met grote eerbied in overeenkomst met de voorschriften. Hierdoor zal de spirituele rijkdom en de theologische diepte van dit missaal zichtbaar worden.