Een van de meest opvallende kenmerken van onze tijd is het groeiend besef van de waardigheid van de vrouw en van haar eigen plaats in de kerk en in de hele maatschappij. “God schiep de mens als zijn beeld; als het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen” (Gen. 1, 27).

Bij herhaling heb ik gewezen op de wezenlijke gelijkheid tussen man en vrouw en eraan herinnerd dat zij elkaar op rijke wijze aanvullen. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Apostolische Brief, Over de waardigheid en de roeping van de vrouw, Mulieris Dignitatem (15 aug 1988), 6-9 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Brief, Brief aan de Vrouwen (29 juni 1995), 7 De synode heeft deze beginselen toegepast op de situatie van de vrouwen in Afrika. Met nadruk is gewezen op hun rechten en plichten bij het stichten van het gezin en op hun recht, een volwaardige plaats in te nemen bij de ontwikkeling van de kerk en de samenleving. Wat de kerk betreft, is het wenselijk dat de vrouwen, na een goede opleiding, op geëigend niveau deelnemen aan het apostolisch werk van de kerk.

In zoverre dit in verschillende Afrikaanse samenlevingen nog steeds voortduurt, betreurt en veroordeelt de kerk “de gewoonten en praktijken waardoor de vrouwen beroofd worden van hun rechten en van het respect dat hen toekomt”. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 48 De bisschoppenconferenties wordt aangeraden speciale commissies in te stellen om de problemen van de vrouw diepgaand te bestuderen, zo mogelijk in samenwerking met de betreffende instanties. Vgl. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 48