De synodevaders hebben gesteld dat “men in deze tijd meer dan ooit ervoor dient te zorgen dat onze toekomstige priesters gevormd worden in de echte culturele waarden van hun land, in het besef van oprechtheid, verantwoordelijkheid en van de betekenis van het gegeven woord. Hun vorming dient zodanig te zijn dat zij de eigenschappen verkrijgen die gevraagd worden van de vertegenwoordigers van Christus, van de ware dienaars en voorgangers van de christelijke gemeenschap…, zodat zij priesters worden met een degelijk en dienstbaar geestelijk leven, toegewijd aan de verkondiging van het evangelie, in staat om de goederen van de kerk goed en eerlijk te beheren, en een eenvoudig leven te leiden dat past bij hun milieu”. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 18

Zonder tekort te willen doen aan de eigen tradities van de Oosterse kerken, dienen de seminaristen te worden opgevoed tot “een affectieve volwassenheid en tot het verkrijgen van het helder inzicht en de vaste overtuiging dat voor de priester het celibaat en de kuisheid onverbrekelijk met elkaar zijn verbonden”; Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 18 daarnaast “dient hun een goed inzicht te worden bijgebracht in de betekenis en de plaats van de toewijding aan Christus in het priesterschap”. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 18