Van veel kanten is in de synodevergaderzaal gesproken over alles waardoor het Afrikaanse gezin tegenwoordig bedreigd wordt. De zorgen van de synodevaders waren temeer gerechtvaardigd, omdat het voorbereidingsdocument van een in september te Cairo te houden conferentie van de Verenigde Naties, op Afrikaans grondgebied, heel duidelijk resoluties scheen te willen aannemen die strijdig zouden zijn met veel waarden van het Afrikaanse gezin. Zich aansluitend bij mijn eigen ongerustheid die ik aan die conferentie en aan alle staatshoofden van de wereld kenbaar had gemaakt, H. Paus Johannes Paulus II, Boodschap, Voor Nafis Sadik, Secretaris-Generaal van de Internationale Conferentie over Bevolking en Ontwikkeling (19 mrt 1994), 190-196 hebben de synodevaders daarom een dringende oproep gedaan opdat het Afrikaanse gezin behouden zou blijven: “Laat het Afrikaanse gezin op eigen bodem niet belachelijk gemaakt worden! Laat het Internationale Jaar van het Gezin niet het jaar worden waarin het gezin wordt afgebroken!”, Bisschoppensynodes, Boodschap van de Synode over Afrika (6 mei 1994), 30 zo luidde hun noodkreet.