“De synode herinnert eraan dat evangeliseren betekent: door woord en leven de Blijde Boodschap verkondigen van Jezus Christus, gekruisigd, gestorven en verrezen, weg, waarheid en leven.” Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 3 Aan dit Afrika, dat van alle kanten wordt bedreigd door kiemen van haat, geweld, conflicten en oorlogen, moeten de evangeliepredikers de hoop op het in het Paasmysterie gewortelde leven verkondigen. Juist toen, naar de mens gesproken, Jezus’ leven op een mislukking scheen uit te lopen, heeft Hij de eucharistie ingesteld, “onderpand van de eeuwige heerlijkheid”, antifoon o sacrum convivium: Magnificat in de 2de vespers van het feest van Sacramentsdag om in tijd en ruimte zijn overwinning op de dood voort te zetten. Daarom wilde de speciale vergadering voor Afrika, in een tijd dat het Afrikaans continent in bepaalde opzichten in een kritieke situatie verkeert, dat zij een “synode van de opstanding, synode van de hoop zou zijn … Christus onze hoop leeft; wij zullen leven”. Bisschoppensynodes, Boodschap van de Synode over Afrika (6 mei 1994), 2 Afrika is niet ten dode gedoemd maar bestemd voor het leven!

Het is dus noodzakelijk dat “de nieuwe evangelisering de ontmoeting met de levende persoon van Christus centraal stelt”. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 4 “De eerste verkondiging moet erop gericht zijn, de overweldigende en enthousiasmerende ervaring te doen beleven van Jezus Christus die eenieder oproept om Hem te volgen in een geloofsavontuur.” Bisschoppensynodes, Boodschap van de Synode over Afrika (6 mei 1994), 9 Deze taak zal des te gemakkelijker zijn omdat “de Afrikaan vanuit zijn leven en traditionele religie in God de Schepper gelooft. Hij staat dus open voor de volle en uiteindelijke openbaring van God in Jezus Christus, God met ons, het vleesgeworden Woord. Jezus, de Blijde Boodschap, is God die de Afrikaan redt … uit onderdrukking en slavernij.” Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 4

De evangelisering moet “de mens bereiken op alle gebieden van zijn bestaan. Daarom bestaat ze uit uiteenlopende activiteiten, met name die waaraan de synode haar aandacht heeft gewijd: verkondiging, inculturatie, dialoog, gerechtigheid en vrede, sociale communicatiemiddelen”. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 3

Voor het welslagen van deze zending moet er voor gezorgd worden “dat men bij de evangelisering uitdrukkelijk tot de Heilige Geest bidt om een blijvend Pinksterfeest, waarin Maria, zoals bij het eerste Pinkstergebeuren, haar plaats heeft”. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 4 De Heilige Geest immers brengt de kerk tot de volle waarheid Vgl. Joh. 16, 13 en maakt het haar mogelijk de wereld tegemoet te treden om vol vertrouwen van Christus te getuigen.

Het Woord dat voortkomt uit Gods mond is levend en krachtig, en keert nooit vruchteloos tot Hem weer. Vgl. Jes. 55, 11 Vgl. Hebr. 4, 12-13 Het Woord moet dus ononderbroken worden verkondigd, er moet “te pas en te onpas worden aangedrongen …, het onderricht gegeven worden met groot geduld” (2 Tim. 4, 2). Omdat het geschreven Woord van God allereerst aan de kerk is toevertrouwd “laat het geen eigenmachtige uitleg toe” (2 Pt. 1, 20); het komt aan de kerk toe de ware uitleg ervan te geven. Vgl. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 6

Opdat het Woord van God wordt gekend, bemind, overwogen en in het hart van de gelovigen bewaard Vgl. Lc. 2, 19.51 moet met nog meer kracht ernaar gestreefd worden de heilige Schrift toegankelijk te maken, met name door volledige of gedeeltelijke Bijbelvertalingen die zoveel mogelijk in samenwerking met de andere kerken en kerkelijke gemeenschappen gemaakt zijn, en die vergezeld gaan van leeswijzers voor gebeden voor studie in het gezin en de gemeenschap.

Daarnaast moet de Bijbelse vorming gestimuleerd worden van geestelijken, religieuzen, catechisten en leken in het algemeen; er moet voor woorddiensten worden gezorgd; het Bijbelapostolaat moet bevorderd worden met behulp van het Bijbelcentrum voor Afrika en Madagaskar en van andere soortgelijke structuren die op alle niveaus aanmoediging verdienen. Kortom, men zal trachten, aan alle gelovigen van kindsbeen af de Heilige Schrift in handen te geven. Vgl. Bisschoppensynodes, Propositiones van de 1e Bijzondere Bisschoppensynode over Afrika (7 mei 1994), 6