Het eerste en meest fundamentele feit waarop de synodevaders hebben gewezen is het intense verlangen van de Afrikaanse volkeren naar God. Om deze verwachting niet te beschamen moeten de leden van de kerk allereerst hun geloof verdiepen. Vgl. Bisschoppensynodes, Rapport voorafgaand aan de besprekingen, Relation ante Disceptationem (11 apr 1994), 6 Want als boodschapster van het evangelie moet de kerk “haar taak beginnen met zichzelf het evangelie te verkondigen”. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 15 Zij moet de uitdaging aannemen van dit “onderwerp over de kerk die zichzelf onafgebroken bekeert en vernieuwt en zichzelf het evangelie verkondigt om zo op geloofwaardige wijze de wereld te kunnen evangeliseren”. H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 15

De synode heeft vastgesteld dat het dringend noodzakelijk is de Blijde Boodschap te verkondigen aan de miljoenen mensen in Afrika aan wie het evangelie nog niet is gebracht. De kerk heeft zeer zeker respect en hoogachting voor de door zeer velen in het Afrikaans werelddeel beleden niet-christelijke godsdiensten waarin de ziel van grote delen van de bevolking een levende uitdrukking vindt. En toch, “noch de eerbied en het respect voor die godsdiensten noch de ingewikkeldheid van de problemen kunnen de kerk ertoe brengen de boodschap van Jezus Christus voor de niet-christenen te verzwijgen. Integendeel, zij meent dat deze mensenmenigten het recht hebben de rijkdommen van het mysterie van Christus te kennen, Vgl. Ef. 3, 8 waarin, zoals wij menen, heel de mensenfamilie op de meest volledige en onverwachte wijze alles kan vinden wat zijzelf al tastend vraagt over God, over de mens en zijn toekomstig lot, over het leven en de dood, over de waarheid.” H. Paus Paulus VI, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de Evangelisatie in de Moderne Wereld, Evangelii Nuntiandi (8 dec 1975), 53

Terecht stellen de synodevaders dat “met grote zorg gewerkt moet worden aan een werkelijke en evenwichtige inculturatie van het evangelie, opdat in onze aan snelle veranderingen onderhevige maatschappij verwarring en vervreemding worden vermeden”. Bisschoppensynodes, Rapport voorafgaand aan de besprekingen, Relation ante Disceptationem (11 apr 1994), 6 Bij mijn bezoek aan Malawi in 1989 heb ik gezegd: “Ik stel u vandaag voor een uitdaging, de uitdaging om af te zien van een levenswijze die niet strookt met het beste van uw plaatselijke tradities en uw christelijk geloof. Veel mensen in Afrika kijken, over de grenzen van Afrika heen, naar de zogenaamde vrijheid van de moderne levenswijze. Vandaag geef ik u de dringende raad te kijken naar uw eigen innerlijk. Kijk naar de rijkdommen van uw eigen tradities, kijk naar het geloof dat wij in deze bijeenkomst vieren. Hier zult u de ware vrijheid vinden, hier zult u Christus vinden die u tot de waarheid zal voeren.” H. Paus Johannes Paulus II, Homilie, Lilongwe, Aan het slot van het zesde pastorale bezoek aan Afrika (6 mei 1989), 6