Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

“Maar toen de volheid van de tijd gekomen was” (Gal. 4, 4) heeft het Woord, Tweede Persoon van de heilige Drie-eenheid, Eengeboren Zoon van God “door de Heilige Geest het vlees aangenomen uit de Maagd Maria en is mens geworden”. 1e Concilie van Constantinopel, Credo van Nicea - Constantinopel (31 juli 381) Dit is het verheven mysterie van de Menswording van het Woord dat in de geschiedenis heeft plaats gevonden: in duidelijk bepaalde omstandigheden van tijd en plaats, te midden van een volk met zijn eigen cultuur, een volk dat God had uitverkoren en gedurende de hele heilsgeschiedenis had begeleid, om daarmee te laten zien wat Hij voor heel het menselijk geslacht van plan was te doen.

Als duidelijk bewijs van Gods liefde voor de mens Vgl. Rom. 5, 8 heeft Jezus Christus door zijn leven, door de verkondiging van de Blijde Boodschap aan de armen, door zijn lijden, dood en heerlijke opstanding, de vergeving bewerkt van onze zonden, en onze verzoening tot stand gebracht met God, die zijn Vader, en dankzij Hem, ook onze Vader is. Het woord dat de kerk verkondigt is het Woord van God dat een mens is geworden die zelf subject en object is van dat Woord. De Blijde Boodschap is Jezus Christus.

Zoals “het Woord is vlees geworden en onder ons heeft gewoond” (Joh. 1, 14), zo moet de Blijde Boodschap, het aan de volkeren verkondigde Woord van Jezus Christus, aansluiten op de leefsituatie van hen die ernaar luisteren. Inculturatie is precies deze integratie van de evangelische boodschap in de culturen. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Catechese geven in onze tijd, Catechesi Tradendae (16 okt 1979), 53 Want juist omdat de menswording van Gods Zoon volkomen en concreet was, Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Toespraak, Tot professoren en personen uit de wereld van de cultuur in Coimbra (Portugal) (15 mei 1982), 5 was zij ook een menswording in een bepaalde cultuur.