18 maart 2002
Op zondagen en hoogfeesten zijn er drie lezingen aangegeven, nl. van de profeet, de apostel en het Evangelie, waardoor het christenvolk wordt opgevoed tot begrip voor de continuïteit van het heilswerk in overeenstemming met Gods wonderbare plan. Deze lezingen dienen nauwkeurig gevolgd te worden. In de Paastijd neemt men overeenkomstig de traditie van de Kerk de lezing uit de Handelingen van de Apostelen in plaats van een lezing uit het Oude Testament.
Aan feesten zijn echter twee lezingen toegewezen.
Indien evenwel een feest overeenkomstig de normen wordt verheven tot de graad van hoogfeest, wordt een derde lezing toegevoegd, die aan het gemeenschappelijke wordt ontleend.
Op gedachtenissen van heiligen worden gewoonlijk de lezingen gelezen die aan de weekdag zijn toegewezen, tenzij deze gedachtenissen eigen lezingen hebben. In enkele gevallen worden er 'toegepaste' lezingen voorgesteld, die namelijk een bijzonder aspect van het geestelijk leven of de activiteit van de heilige in het licht stellen. Op het gebruik van deze lezingen dient niet aangedrongen te worden, tenzij een pastorale reden dit werkelijk aanbeveelt.
In het lectionarium voor de weekdagen staan lezingen voor de afzonderlijke dagen van iedere week gedurende de hele loop van het jaar; daarom moeten deze lezingen doorgaans worden genomen op de dagen waaraan ze zijn toegewezen, tenzij hierop een hoogfeest, feest of gedachtenis valt met eigen lezingen uit het Nieuwe Testament, waarin namelijk melding wordt gemaakt van de heilige die gevierd wordt.
In het geval dat de doorlopende lezing in de week onderbroken wordt vanwege een hoogfeest, een feest of een bijzondere viering, staat het de priester vrij om, rekening houdend met de ordening van de lezingen van heel de week, ofwel de wegvallende delen bij de andere te voegen ofwel te bepalen welke teksten de voorkeur hebben boven de andere.
In missen voor bijzondere samenkomsten staat het de priester vrij om teksten uit te kiezen die aan deze bijzondere viering meer zijn aangepast, mits zij genomen worden uit de teksten van een goedgekeurd lectionarium.
Een bijzondere keuze van teksten van de heilige Schrift wordt bovendien geboden in het lectionarium voor rituele missen waaronder sommige sacramenten of sacramentalia worden toegediend of voor missen die voor bepaalde noden worden gecelebreerd.
Deze lectionaria zijn dan ook samengesteld met het doel de gelovigen door een meer aangepaste wijze van luisteren naar het woord van God te brengen tot een beter begrip van het mysterie, waaraan ze deelhebben en hen te onderrichten met het oog op een vurigere liefde voor Gods woord.Bij de keuze van de teksten die in de viering voorgelezen worden moet men daarom zowel de eisen van de pastoraal voor ogen houden als de keuzemogelijkheid die in deze geboden wordt.
Wanneer het echter toegestaan is om te kiezen tussen één of een andere tekst, nl. een tekst die al bepaald is of een tekst die als keuzetekst (ad libitum) is voorgesteld, moet men letten op het nut voor de deelnemers: naargelang het namelijk gaat over het nemen van een tekst die gemakkelijker is of meer geschikt voor de samengekomen vergadering, ofwel over het hernemen of niet gebruiken van een tekst die wordt aangeduid als eigen aan een viering, maar als keuzetekst in een andere viering. Dit geldt telkens als het pastoraal belang dit aanbeveelt. Vgl. Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten, Ordening voor de lezingen van de Mis - Editio typica altera, Ordo Lectionum Missae (21 jan 1981). Inleiding, nr. 81
Dit kan gebeuren ofwel wanneer dezelfde tekst op dicht bij elkaar gelegen dagen opnieuw gelezen moet worden, bijv. op zondag en op de daarop volgende weekdag, ofwel wanneer gevreesd moet worden dat een tekst enige moeilijkheden veroorzaakt in een samenkomst van christengelovigen.
Men dient er echter voor te zorgen, dat bij het kiezen van teksten uit de heilige Schrift niet voortdurend gedeelten ervan uitgesloten worden.Naast de bevoegdheden om enkele geschikte teksten te kiezen, zoals eerder is aangegeven, hebben de bisschoppenconferenties de bevoegdheid om in bijzondere omstandigheden enige aanpassingen aan te geven betreffende de lezingen, echter op deze voorwaarde dat de teksten gekozen worden uit het officieel goedgekeurde lectionarium.