1. als de Mis gevierd wordt met het volk, moet de priester de kalender volgen van de kerk waarin hij celebreert;
2. als de Mis gevierd wordt waaraan slechts één dienaar deelneemt, mag de priester ofwel de kalender van de kerk ofwel zijn eigen kalender volgen.

Op vrije gedachtenissen:

1. Op de weekdagen van de Advent van 17 tot en met 24 december, op de dagen onder het octaaf van Kerstmis en op de weekdagen van de Veertigdagentijd, behalve op Aswoensdag en in de Goede Week, wordt de Mis genomen van de betreffende liturgische dag; het collecta-gebed kan genomen worden, dat eigen is aan de gedachtenis die de algemene kalender eventueel op de betreffende dag aangeeft met uitzondering van Aswoensdag of van de weekdagen van de Goede Week. Op de weekdagen van de Paastijd kunnen de gedachtenissen van de heiligen op de voorgeschreven wijze in hun geheel gevierd worden.
2. Op de weekdagen van de Advent vóór 17 december, van de Kersttijd vanaf 2 januari en van de Paastijd kan ofwel de Mis van de dag gekozen worden, ofwel de Mis van de heilige of van één van de heiligen van wie de gedachtenis gevierd wordt, ofwel de Mis van een heilige die op die dag in het martyrologium is ingeschreven.
3. Op de weekdagen 'door het jaar' kan gekozen worden ofwel de Mis van de dag, ofwel de Mis van de eventueel samenvallende vrije gedachtenis, ofwel de Mis van een heilige die op die dag in het martyrologium is ingeschreven, ofwel een Mis voor verschillende noden of een Votiefmis.

Als de priester celebreert met het volk, moet hij ervoor zorgen niet al te vaak en zonder voldoende reden de lezingen achterwege te laten die aan elke dag afzonderlijk zijn toegekend in het lectionarium voor de weekdagen: de Kerk verlangt immers dat de tafel van Gods woord voor de gelovigen rijker aangericht wordt. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 51

Om diezelfde reden kiest hij met mate de missen voor de overledenen: iedere Mis wordt immers zowel voor levenden als voor overledenen opgedragen en in het eucharistisch gebed worden de overledenen herdacht.

Waar echter de gelovigen gehecht zijn aan de vrije gedachtenissen van de heilige maagd Maria of van heiligen, dient men aan hun rechtmatige godsvrucht tegemoet te komen.

Als de mogelijkheid bestaat om te kiezen tussen de gedachtenis van de algemene kalender en de gedachtenis van de diocesane of religieuze kalender, geve men - waar geen bijzondere factoren het anders vereisen en volgens de traditie - de voorkeur aan de particuliere gedachtenis.