In Eucharistisch gebed I of de Romeinse canon wordt U dan, algoede Vader (Te igitur) alleen door de hoofdcelebrant en met uitgestrekte handen gebeden.

Het is passend dat de gedachtenis van de levenden en Verbonden in eenzelfde gemeenschap (Communicantes) aan één of ook nog aan een tweede concelebrerende priester worden overgelaten, die deze gebeden alleen uitspreekt, met uitgestrekte handen en luid.

Aanvaard genadig (Hanc igitur) wordt weer door de hoofdcelebrant alleen en met uitgestrekte handen gebeden.

Vanaf het Gewaardig U, God (Quam oblationem) tot en met Wij smeken U, almachtige God (Supplices) maakt de hoofdcelebrant de gebaren, alle concelebranten zeggen echter alles samen, op de volgende wijze:

1. Het Gewaardig U, God (Quam oblationem) met de handen naar de offergaven uitgestrekt;
2. Die op de avond voor (Qui pridie) en Zo nam Hij ook (Simili modo) met gevouwen handen;
3. de woorden van de Heer met de rechterhand naar het brood en de kelk uitgestrekt, als men dit geschikt acht; bij de opheffing zien ze op naar de Hostie en de Kelk en maken daarna een diepe buiging;
4. Daarom gedenkend (Unde et memores) en Gewaardig U (Supra quae) met de handen uitgestrekt;
5. Wij smeken U (Supplices) gebogen en met gevouwen handen tot en met de woorden van uw Zoon ontvangen (ex hac altaris participatione) en daarna richten zij zich op en maken het kruisteken bij de woorden met hemelse zegen en genade verzadigd worden (omni benedictione caelesti et gratia repleamur).

Het is passend de gedachtenis van de overledenen en En ons, uw zondige dienaars (Nobis quoque peccatoribus) aan één of ook nog aan andere concelebrant toe te vertrouwen die deze gebeden alleen uitspreekt, met uitgestrekte handen en luid.

Bij de woorden En ons, uw zondige dienaars (Nobis quoque peccatoribus) kloppen alle concelebranten op hun borst.

Door wie Gij, Heer, al deze gaven (Per quem haec omnia) wordt alleen door de hoofdcelebrant gezegd.