De concelebratie waardoor de eenheid van het priesterschap en van het offer alsmede van heel het volk van God op passende wijze tot uitdrukking komt, wordt door de ritus zelf voorgeschreven: bij de wijding van een bisschop en van de priesters, bij de zegening van een abt en bij de Chrismamis. Zij wordt echter aanbevolen, tenzij het belang van de christengelovigen iets anders vraagt of aanbeveelt:

1. voor de avondmis van de viering van het Avondmaal van de Heer (op Witte Donderdag);
2. voor de Mis bij gelegenheid van concilies, bijeenkomsten van bisschoppen en synoden;
3. voor de Conventsmis en de voornaamste Mis in kerken en kapellen
4. voor de Missen bij bijeenkomsten van welke aard ook van seculiere zowel als reguliere priesters. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de heilige liturgie, Sacrosanctum Concilium (4 dec 1963), 57 Vgl. Wetboek, Codex van het Canonieke recht, Codex Iuris Canonici (25 jan 1983), 902

Iedere priester is het evenwel geoorloofd om individueel de eucharistie te celebreren, tenzij op hetzelfde tijdstip in dezelfde kerk of kapel een concelebratie plaatsvindt. Het is echter niet toegestaan bij de viering van het Avondmaal des Heren op Witte Donderdag en de Mis van de Paaswake het heilig offer individueel op te dragen.

Priesters die op reis zijn, dienen van harte tot de eucharistische concelebratie toegelaten te worden, mits hun priesterlijke waardigheid is vastgesteld.

Waar een groot aantal priesters bijeen is, kan er op dezelfde dag ook meermalen geconcelebreerd worden, waar de noodzaak of het pastorale belang dit aanbeveelt; het moet echter op achtereenvolgende tijdstippen ofwel op verschillende heilige plaatsen gebeuren. Vgl. Congregatie voor de Riten, Over de Eredienst van de Eucharistie, Eucharisticum Mysterium (25 mei 1967), 47

Het komt rechtens aan de bisschop toe om regelingen te treffen voor de concelebratie in alle kerken en kapellen van zijn bisdom.

Bijzondere waardering verdient die concelebratie waarin de priesters van een bisdom samen met hun eigen bisschop concelebreren, vooral in een Statiemis op de feesten van het liturgisch jaar die met grotere plechtigheid gevierd worden, in de Mis van de wijding van een nieuwe diocesane bisschop of zijn coadiutor of hulpbisschop, in de Chrismamis, in de Avondmis van de viering van het Avondmaal des Heren (op Witte Donderdag), in de vieringen van de heilige stichter van een plaatselijke kerk of de patroon van het bisdom, op de verjaardag van de bisschopswijding en tenslotte bij gelegenheid van een synode of een pastorale visitatie.

Om dezelfde reden wordt de concelebratie aanbevolen, telkens als de priesters met hun eigen bisschop samenkomen bij gelegenheid van een retraite of van een andere vergadering. In deze gevallen komt dat teken van eenheid van het priesterschap en van de Kerk, dat eigen is aan elke concelebratie, nog duidelijker tot uitdrukking. Vgl. Congregatie voor de Riten, Over de Eredienst van de Eucharistie, Eucharisticum Mysterium (25 mei 1967), 47

Om een bijzondere reden vanwege de betekenis van de ritus of vanwege de rang van het het feest, is het toegestaan om meermalen op dezelfde dag te celebreren of concelebreren in de volgende gevallen:

1. als iemand op Witte Donderdag de Chrismamis heeft gecelebreerd of geconcelebreerd, kan hij ook de Avondmis bij de viering van het Avondmaal des Heren celebreren of concelebreren;
2. wanneer iemand de Mis van de Paaswake heeft gecelebreerd of geconcelebreerd, kan hij de Mis op Paasdag celebreren of concelebreren;
3. bij de Geboorte van de Heer (Kerstmis) kunnen alle priesters drie missen celebreren of concelebreren, mits dit gebeurt op de overeenkomstige tijd;
4. op de dag van de Gedachtenis van alle overleden gelovigen (Allerzielen) kunnen alle priesters drie missen celebreren of concelebreren, mits de vieringen op verschillende tijden plaatsvinden en met inachtneming van wat bepaald is betreffende de applicatie van de tweede en de derde mis; Vgl. Paus Benedictus XV, Bul, Over het lezen van drie HH Missen op Allerzielen, Incruentum Altaris Sacrificium (10 aug 1915). A.A.S. 7 (1915), blz. 401-404
5. als iemand op een synode of bij een pastorale visitatie met de bisschop of zijn afgevaardigde, of bij gelegenheid van een of andere samenkomst van priesters concelebreert, kan hij nogmaals de Mis celebreren vanwege het belang van de gelovigen. Hetzelfde geldt, dienovereenkomstig voor samenkomsten van religieuzen, met inachtneming van hetgeen bepaald is.

Voor het verloop van de geconcelebreerde Mis in al haar vormen gelden dezelfde normen die in het algemeen onderhouden moeten worden (vgl. nrs. 112 - 198), met behoud of onder wijziging van hetgeen hieronder uiteengezet wordt.

Als de Mis al begonnen is, mag nooit iemand tot de concelebratie toetreden, noch toegelaten worden.

In het priesterkoor dienen gereed te worden gemaakt:

1. zetels en tekstboekjes voor de concelebrerende priesters;
2. op de credens: een kelk die groot genoeg is, of meer kelken.

Als er geen diaken aanwezig is, worden de taken die hem toekomen, door enige concelebranten vervuld.

Indien er ook geen andere bedienaren zijn, kunnen de gedeelten die hun toekomen, aan andere gelovigen die daarvoor geschikt zijn toevertrouwd worden; anders worden zij door enkele concelebranten verricht.

De concelebranten bekleden zich in de sacristie of op een andere geschikte plaats met de heilige gewaden die zij gewoonlijk aandoen als ze afzonderlijk de Mis celebreren. Maar om een gerechtvaardigde reden, bijv. vanwege het vrij grote aantal concelebranten en vanwege gebrek aan paramenten, kunnen de concelebranten - steeds met uitzondering van de hoofdcelebrant - het kazuifel weglaten en een stool over de albe dragen.