Als het collecta-gebed beëindigd is, gaan allen zitten. De priester kan in zeer beknopte bewoordingen de gelovigen inleiden in de liturgie van het woord. De lector nu gaat naar de ambo en verkondigt uit het lectionarium dat daar reeds vóór de Mis is neergelegd, de eerste lezing, waarnaar allen luisteren. Op het einde ervan spreekt de lector de acclamatie uit Woord van de Heer (Verbum Domini), waarop allen antwoorden Wij danken God (Deo gratias). Daarna kan eventueel een korte stilte gehouden worden, zodat allen het gehoorde kunnen overwegen.

De psalmist of lector zelf draagt hierna de verzen van de Psalm voor, waarop het volk naar gewoonte antwoord geeft.

Als er een tweede lezing vóór het Evangelie is, verkondigt de lector deze vanaf de ambo, terwijl allen luisteren, en op het einde ervan antwoorden met de acclamatie, zoals hierboven staat vermeld (nr. 128). Vervolgens kan eventueel een korte stilte gehouden worden.

Dan staan allen op en wordt het alleluia gezongen of een ander gezang, naar gelang de liturgische tijd dit vereist (vgl. nrs. 62 - 64).

Terwijl het Alleluia of een ander gezang gezongen wordt, legt de priester wierook op, indien het wordt gebruikt, en zegent het. Daarna bidt hij in stilte met gevouwen handen en diep gebogen voor het altaar: Almachtige God, zuiver mijn hart ... (Munda cor meum).

Dan neemt hij het Evangelieboek, als dit op het altaar ligt, en voorafgegaan door lekenbedienaren die wierookvat en kaarsen kunnen dragen, gaat hij naar de ambo, terwijl hij het Evangelieboek enigszins omhoog geheven draagt. De aanwezigen keren zich naar de ambo om de bijzondere eerbied jegens het Evangelie van Christus te tonen.

Op de ambo opent de priester het boek en zegt met gevouwen handen: De Heer zij met u (Dominus vobiscum), terwijl het volk antwoordt met: En met uw geest (Et cum spiritu tuo), en vervolgens: Lezing uit het heilig Evangelie (Lectio sancti Evangelii), terwijl hij met zijn duim een teken maakt op het boek en op zijn voorhoofd, mond en borst, wat ook alle overigen doen. Het volk zegt de acclamatie: Eer zij U, Heer (Gloria tibi, Domine). De priester bewierookt het boek, als er wierook gebruikt wordt (vgl. nrs. 276-277). Daarna verkondigt hij het Evangelie en op het einde ervan spreekt hij de acclamatie uit: Woord van de Heer (Verbum Domini), waarop allen antwoorden Lof zij U, Christus (Laus tibi, Christe). De priester kust het boek en zegt in stilte: Mogen door de woorden van het Evangelie (Per Evangelica dicta).

Als er geen lector aanwezig is, draagt de priester zelf staande bij de ambo alle lezingen en de Psalm voor. Indien er wierook gebruikt wordt, legt hij deze op en zegent hem en zegt diep gebogen: Almachtige God, zuiver mijn hart (Munda cor meum).

De priester houdt de homilie, staande bij de zetel of op de ambo zelf of eventueel op een andere geschikte plaats; na beëindiging ervan kan enige tijd stilte gehouden worden.

Het symbolum wordt door de priester samen met het volk gezongen of gezegd (vgl. nr. 68), terwijl allen staan. Bij de woorden: Hij heeft het vlees aangenomen resp.: geboren uit de maagd Maria (Et incarnatus est) maken allen een diepe buiging, maar op de hoogfeesten van de Aankondiging (Maria Boodschap) en de Geboorte van de Heer (Kerstmis) wordt geknield.

Na het symbolum nodigt de priester staande bij zijn zetel en met gevouwen handen de gelovigen in een korte monitio uit tot het universele gebed (de voorbede).

Vervolgens geeft de cantor of de lector of een ander de intenties op vanaf de ambo of een andere geschikte plaats en gekeerd naar het volk; het volk van zijn kant antwoordt met een smeekbede. Tenslotte besluit de priester met uitgestrekte handen de smeekbede met een gebed.