Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Bij de keuze uit de eucharistische gebeden, die in de ordening van de Mis worden gevonden, kan men zich gevoeglijk laten leiden door de volgende normen:

1. Het eerste eucharistisch gebed of de Romeinse canon, die altijd gebruikt kan worden, kan het best gezegd worden op dagen waaraan een eigen Verbonden in eenzelfde gemeenschap (Communicantes) of voor Missen waaraan een eigen Aanvaard genadig (Hanc igitur) is toebedeeld, alsmede in vieringen van de apostelen en heiligen van wie in het eucharistisch gebed zelf melding wordt gemaakt; ook op de zondagen, tenzij men om pastorale redenen de voorkeur geeft aan het derde eucharistisch gebed.
2. Het tweede eucharistisch gebed wordt vanwege zijn bijzondere kenmerken het best genomen op weekdagen of in bijzondere omstandigheden. Hoewel het voorzien is van een eigen prefatie, kan het ook gebruikt worden met andere prefaties, vooral met die welke in het kort het heilsmysterie vermelden, bijv. met de gemeenschappelijke prefaties. Wanneer de Mis voor een overledene gevierd wordt, kan de bijzondere formule gebruikt worden, die ter plaatse staat aangegeven, nl. vóór Gedenk ook (Memento etiam).
3. Het derde eucharistisch gebed kan met elke prefatie gezegd worden. Het wordt bij voorkeur gebruikt op zon- en feestdagen. Indien dit gebed echter genomen wordt in Missen voor overledenen, kan de speciale formule voor een overledene gebruikt worden, welke ter plaatse moet worden ingelast, namelijk na de woorden Goede God, breng in uw barmhartigheid al uw kinderen van overal bijeen (Omnes filios tuos ubique dispersos, tibi, clemens Pater, miseratus coniunge).
4. Het vierde eucharistisch gebed heeft een onveranderlijke prefatie en bevat een meer volledige samenvatting van de heilsgeschiedenis. Het kan gebruikt worden, als de Mis geen eigen prefatie heeft en op de zondagen "door het jaar". Vanwege zijn structuur kan in dit gebed geen bijzondere formule voor een overledene worden ingelast.