Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Over het geheel genomen markeren de figuur en het werk van Justinus de bastbesloten keuze van de oude Kerk voor de filosofie, voor de reden, eerder dan voor de godsdienst van de heidenen. Wat de heidense godsdienst aangaat, daarmee weigerden de christenen vastberaden elke vorm van compromis. Zij hielden haar voor afgodendienst, al kostte hen dat de beschuldiging van "goddeloosheid" en van "atheïsme". Justinus in het bijzonder, vooral in zijn eerste H. Justinus
Apologia contra Antoninus Pius
Eerste apologie
(), oefende een onverbiddelijke kritiek uit op de heidense godsdienst en haar mythen, die door hem beschouwd werden als duivelse ontsporingen op de weg van de waarheid. De filosofie vormde daarentegen het bevoorrechte gebied van de ontmoeting tussen heidendom, jodendom en christendom, juist op het vlak van de kritiek op de heidense godsdienst en op haar valse mythen. "Onze filosofie...": zo, op de meest expliciete wijze, definieerde bisschop Melito van Sardes, een andere apologeet en tijdgenoot van Justinus, de nieuwe godsdienst H. Eusebius van Caesarea, Geschiedenis van de Kerk, Historia Ecclesiastica. 4, 26, 7.