De Bisschoppen van Nederland spreken hun trouw uit aan de kerkelijke regels, alsmede hun vaste wil om deze toe te passen, volgens de officiële documenten van de Kerk. Zij herinneren met name aan het belang in deze van "2e Vaticaans Concilie - Decreet
Christus Dominus
Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk
(28 oktober 1965)" en van het Congregatie voor de Bisschoppen
Ecclesiae imago
Directorium voor het herdersambt van de bisschoppen (22 februari 1973).

De Prefecten van de HH. Congregaties en de Bisschoppen hebben onderkend dat er tussen hen bepaalde moeilijkheden zijn ontstaan. Zij zijn het er over eens dat de samenwerking en het onderling vertrouwen zouden kunnen worden versterkt door het uitwisselen van informaties, zo volledig en zo regelmatig mogelijk, door bezoeken van Bisschoppen aan de Dicasteries, of door regelmatige contacten van een delegatie van de Bisschoppenconferentie, of ook door bezoeken van vertegenwoordigers van de Curie aan Nederland; tevens door het goed verzorgen van het vijfjaarlijks verslag van ieder Bisdom en van de notulen van de Bisschoppenvergaderingen. Het gewenste resultaat van dit alles moet zijn een versterkte relatie tussen de katholieke gelovige gemeenschap in Nederland en de universele Kerk. De Bisschoppen verzoeken om een zorgvuldig onderzoek, hetzij door navraag bij de belanghebbende Bisschop, hetzij bij de Bisschoppenconferentie, telkens wanneer er buiten hen om inlichtingen of beschuldigingen naar de Romeinse Dicasteries worden gezonden.

De Bisschoppen houden zich in sterke mate bezig met de noodzaak van het aanknopen en onderhouden van persoonlijke relaties met priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen, geëngageerde leken. Zij weten ook dat de gelovigen, meer dan dat vroeger het geval was, prijs stellen op de persoonlijke aanwezigheid van de Bisschop in hun midden. In dit verband, en in overeenstemming met 2e Vaticaans Concilie - Decreet
Christus Dominus
Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk
(28 oktober 1965), zijn de Bisschoppen ermee accoord gegaan dat in het kader van de Nederlandse Bisschoppenconferentie een studie zal worden gemaakt van de mogelijkheid voor een nieuwe indeling van de bisdommen in hun land. Deze nieuwe indeling behoeft niet noodzakelijkerwijze in één keer te worden doorgevoerd voor alle mogelijke gevallen.

De Bisschoppen zijn er zich van bewust dat zij gesteld zijn voor een bijzonder moeilijk vraagstuk, namelijk dat van het samengaan van de uitoefening van hun eigen verantwoordelijkheid binnen hun eigen Bisdom, en het uitvoeren van richtlijnen van de Bisschoppenconferentie of van de meerderheid van de leden daarvan.

Leerstellig beschouwd is de Bisschoppenconferentie ëen vergadering waarin de Bisschoppen van een bepaald land gezamenlijk hun pastorale taak uitoefenen" 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 38. "munus suum pastorale coniunctim exercent". Praktisch gezien kunnen "groeperingen van Bisschoppen veelvoudig en vruchtbaar werk leveren om de collegiale geest tot concrete toepassing te brengen." 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 23 Dat is in het bijzonder waar voor Nederland, dat zeer dicht bevolkt is, en dat heden ten dage tot een eenheid uitgroeit door nieuwe factoren als bijvoorbeeld de urbanisatie, de interne migratie en de massa-media. De Bisschoppenconferentie zal binnen dat geheel een waardevol instrument zijn om te komen tot een "geheiligde bundeling van krachten tot nut van het gemeenschappelijk welzijn van de betrokken Kerken." 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 37 De aard van de verplichting voor iedere Bisschop in dit verband is verwoord in het Congregatie voor de Bisschoppen
Ecclesiae imago
Directorium voor het herdersambt van de bisschoppen (22 februari 1973):

1. "De beslissingen, welke door de Bisschoppenconferentie wettig werden genomen en door de Apostolische Stoel bevestigd, gelden als wetten van het hoogste kerkelijk gezag. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het herderlijk ambt van de bisschoppen in de Kerk, Christus Dominus (28 okt 1965), 38. 4 De Bisschop neemt deze met respect en geest van geloof aan, en legt ze ten uitvoer, ook al was hij te voren een andere mening toegedaan of bezorgt het hem enige last, en hij ziet op de uitvoering in zijn Bisdom toe.
2. De overige beslissingen en regels van de Conferentie zijn juridisch niet verplichtend. Deze neemt de Bisschop gewoonlijk over, om wille van de éénheid en liefde ten aanzien van zijn broeders, tenzij er zware redenen tegenover staan, welke hij voor God overweegt. Deze beslissingen en regels kondigt hij zelf, in eigen naam en met eigen gezag in zijn Bisdom af, omdat de Conferentie niet de bevoegdheid bezit bindend de volmacht te omschrijven waarmee elke Bisschop persoonlijk in naam van Christus optreedt Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 27 ". Congregatie voor de Bisschoppen
   Ecclesiae imago
   Directorium voor het herdersambt van de bisschoppen (22 februari 1973)
   1. De Bisschoppen zullen alles in het werk stellen opdat de "Communio" tussen hen, zowel affectief als effectief, zich kan verdiepen van dag tot dag en om te verhinderen dat men hen zal beschouwen als onderling verdeeld. Met het oog daarop nemen zij zich voor:
      1. om gelegenheden te zoeken voor gemeenschappelijk gebed en gemeenschappelijke vieringen,
      2. om elkaar behulpzaam te zijn bij het uitvoeren van de besluiten van deze Synode,
      3. om regelmatig gedachtewisselingen te houden ten einde ideeën, initiatieven en personen te leren kennen, opdat allen daar voordeel van zullen hebben voor hun eigen pastorale taak en dat er gemeenschappelijke schikkingen kunnen getroffen worden met een betere kennis van zaken,
      4. om zich te onthouden van verklaringen die schade kunnen berokkenen aan een mede-Bisschop,
      5. om in aangelegenheden die meer delicaat zijn en die van nationaal of internationaal belang zijn, met zorg de procedures te respecteren die ontleend zijn aan het Congregatie voor de Bisschoppen
         Ecclesiae imago
         Directorium voor het herdersambt van de bisschoppen (22 februari 1973) Congregatie voor de Bisschoppen, Directorium voor het herdersambt van de bisschoppen, Ecclesiae imago (22 feb 1973), 212. a en b.

De leden van de Synode hebben in hun beschouwingen betrokken het nogal gecompliceerd karakter van de organen en de raden die ten dienste staan van de Bisschoppenconferentie. De Bisschoppen besteden reeds beduidend veel tijd aan het werk van de Bisschoppenconferentie. Maar er bestaat een situatie van gedeelde verantwoordelijkheid die de band met de Bisschoppen niet altijd voldoende veilig stelt. Altijd moet de Bisschop degene blijven die voor de kudde uitgaat zonder zich er ooit van te verwijderen. De Bisschoppen zijn de eigenlijke verantwoordelijken voor besluiten, genomen door de Conferentie.

De Bisschoppen hopen dat de reorganisatie van de Bisschoppenconferentie, die momenteel wordt voorbereid, een oplossing zal bieden voor het zo gestelde probleem. Het vermeerderen van het aantal Bisschoppenleden zou het vinden van de uitweg hierin kunnen vergemakkelijken, omdat het dan mogelijk zou worden dat de commissies worden voorgezeten of bijgestaan door een Bisschop.