H. Paus Johannes Paulus II - 12 januari 2003
Door de doop worden alle gelovigen geroepen tot heiligheid. In de dogmatische Constitutie 2e Vaticaans Concilie - Constitutie
Lumen Gentium
Over de Kerk
(21 november 1964) benadrukt het Tweede Vaticaans Concilie dat de universele roeping tot heiligheid bestaat in de roeping van allen tot de vervolmaking van de naastenliefde.
Heiligheid en missie zijn onlosmakelijke aspecten van de roeping van iedere mens die gedoopt is. Het streven om heiliger te worden is nauw verbonden met het streven om de boodschap van de verlossing te verspreiden. In H. Paus Johannes Paulus II - Encycliek
Redemptoris Missio
Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht
(7 december 1990) schreef ik: “Iedere gelovige wordt geroepen tot de heiligheid en tot de zending.” H. Paus Johannes Paulus II, Encycliek, Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht, Redemptoris Missio (7 dec 1990), 90 Door de geheimen van de rozenkrans te overdenken wordt de gelovige aangemoedigd om Christus na te volgen en zijn leven te delen, zodat hij met Paulus kan zeggen: “Ikzelf leef niet meer, Christus leeft in mij” (Gal. 2, 20).
Als alle geheimen van de rozenkrans een belangrijke leerschool voor heiligheid en evangelisatie zijn, doen de geheimen van het licht bijzondere aspecten van onze evangelische ‘sequela’ uitkomen. De doop van Jezus in de Jordaan herinnert ons eraan dat de gedoopten uitverkoren zijn om “zijn kinderen te worden door Jezus Christus”. (Ef. 1, 5) Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk in de wereld van deze tijd, Gaudium et Spes (7 dec 1965), 22 Op de bruiloft te Kana vraagt Maria de dienaren om gehoorzaam te luisteren naar het Woord van de Heer: “Wat Hij u ook beveelt, doe het maar” (Joh. 2, 5). De verkondiging van het koninkrijk en de oproep tot bekering zijn voor iedereen een helder mandaat om de weg van de heiligheid te volgen. In de verheerlijking van Jezus ervaart de gedoopte mens de vreugde die hem wacht. Mediterend over de instelling van de eucharistie keert hij steeds opnieuw terug naar de bovenzaal, waar de goddelijke Meester zijn leerlingen zijn meest kostbare schat meegaf: zichzelf in het sacrament van het altaar.
In zekere zin zijn het de woorden van de heilige maagd in Kana die de Mariale achtergrond vormen van alle geheimen van het licht. De verkondiging van de nabijheid van het koninkrijk, de oproep tot bekering en barmhartigheid, de verheerlijking op de Tabor en de instelling van de eucharistie vinden een bijzondere weerklank in het hart van Maria. Maria houdt haar ogen op Christus gericht, koestert al zijn woorden en laat ons zien hoe wij ware leerlingen van haar Zoon worden.
