De morning-after pil is een hormonaal preparaat (het kan oestrogenen, oestrogenen en progesteron of alleen progesteron bevatten) dat ingenomen binnen 72 uur na een mogelijke bevruchting na geslachtsgemeenschap, een mechanisme in werking stelt dat innesteling voorkomt d.w.z. dat het belet dat de eventuele bevruchte eicel (dat een menselijk embryo is) zich nestelt in de uteruswand welke zich intussen heeft ontwikkeld tot het stadium van blastocyst (5 à 6 dagen na de conceptie) door de wand zelf te veranderen. Het resultaat zal dus zijn het uitdrijven en het verlies van dit embryo.

Slechts als deze pil enkele dagen voor de ovulatie wordt ingenomen, blokkeert hij soms de ovulatie (in dit geval zou hij werken als een typisch "anticonceptiemiddel").

Echter de vrouw die deze pilsoort gebruikt, doet dit, omdat zij bang is dat zij zich in haar vruchtbare periode bevindt en dus met de bedoeling het eventuele ontvangen wezen uit te drijven; bovendien zou het weinig realistisch zijn te denken dat een vrouw die zich in een situatie bevindt waarin zij een beroep wil doen op een nood anticonceptiemiddel, nauwkeurig en snel zou kunnen weten wat haar huidige staat van vruchtbaarheid.

Het besluit de term "bevruchte eicel" te gebruiken om de allervroegste fase van de embryonale ontwikkeling aan te geven mag in geen enkel geval aanleiding zijn een kunstmatige onderscheid te scheppen tussen de verscheidene ontwikkelingsstadia van een en hetzelfde individu. Anders gezegd, al is het voor wetenschappelijke beschrijvingen noodzakelijk onderscheid te maken met gangbare termen (bevruchte eicel, embryo, foetus enz.) tussen de verschillende momenten van een en hetzelfde groeiproces, het kan nooit toelaatbaar zijn op willekeurige gronden te besluiten dat het individu meer of minder waardevol is al naar gelang de ontwikkelingsfase waarin hij zich bevindt (met gevolg variaties in de plicht het te beschermen).

Het mag daarom duidelijk zijn dat de "anti-innesteling" werking van de morning-after pil in werkelijkheid niets anders is dan een abortus door middel van een chemisch product. Het is noch intellectueel consistent noch wetenschappelijk gerechtvaardigd om te beweren dat het om verschillende zaken handelt. Bovendien schijnt het duidelijk genoeg te zijn dat degene die verzoekt om deze pil of die hem aanbiedt de bedoeling heeft een zwangerschap te beëindigen net zoals dat bij een abortus het geval is. De zwangerschap begint inderdaad vanaf de bevruchting en niet pas bij de innesteling van de blastocyst in de uteruswand wat men impliciet probeert te suggereren.

Hieruit volgt dat vanuit ethisch standpunt gezien de verspreiding, het voorschrijven en het innemen van de morning-after pil net zo absolute onwettig is als abortuspraktijken. Iedereen, die hieraan direct meewerkt, opzettelijk of niet, is ook moreel verantwoordelijk.

Verder moet het gebruik van de morning-after pil worden beschouwd in relatie met de wet 194/78, die in Italië de voorwaarden en de procedures van opzettelijke zwangerschapsafbreking regelt.

Door het bewuste product als "anti-innesteling pil" te definiëren in plaats van de duidelijker term "abortuspil" te gebruiken, maakt het mogelijk alle verplichte reglementen te omzeilen waarin de wet 194 voorziet om de zwangerschap te kunnen afbreken (een gesprek vooraf, vaststelling van de zwangerschap, bepalen van de zwangerschapsduur, periode van nadenken enz.) wordt het mogelijk om heimelijke abortus te plegen zonder registratie in enig instituut. Dit alles schijnt in directe tegenspraak te zijn met de correcte naleving van de wet 194, zelfs als deze discutabel is.

Tenslotte, omdat deze procedures steeds gangbaarder worden, dringen wij er sterk op aan dat iedereen die in deze sector werkzaam is, heftig protesteert op morele gronden, wat getuigt van moed, betreffende de onvervreemdbare waarden van het menselijke leven, vooral tegenover de nieuwe vormen van verborgen agressie jegens zwakke en weerloze individuen, wat het menselijke embryo is.

Pauselijke Academie voor het Leven

Vaticaanstad, 31 oktober 2000